Jakubowice (powiat głubczycki)
50°01′15″N 17°51′05″E/50,020833 17,851389| wieś | |
 Kościół | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
146[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-140[3] |
| Tablice rejestracyjne |
OGL |
| SIMC |
0491831 |
Położenie na mapie gminy Branice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego  | |
| 50°01′15″N 17°51′05″E/50,020833 17,851389[1]
| |
| Strona internetowa | |
Jakubowice (cz. Jakubovice, niem. Jakubowitz[4]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice, przy granicy z Czechami.
Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[5].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Jakubowice pochodzi od imienia męskiego Jakub. Po raz pierwszy została wymieniona w 1377 roku w brzmieniu Jacubowicz. Jacubzowicz oraz Jakubicz, a w 1459 Jacubschowitz[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historycznie miejscowość leży na tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej. Po raz pierwszy wzmiankowane zostały w 1377 roku, kiedy to podzielono księstwo raciborsko-opawskie pomiędzy synów Mikołaja II[7]. Już wówczas dzieliła się na dwie części, wokół dwóch folwarków. Około roku 1600 górna część należała do niejakiego Georga von Drahotus, zaś dolna do Dytricha von Kysnberg. W roku 1621 górną część przejął Hrabia von Lichtenstein, a dolną jego kapitan von Matuszka. Od roku 1658-1725 górną część posiadał Hrabia von Hennberg, zaś dolną od roku 1642 posiadał Kaspral von Franzen. W roku 1727 na głowę miejscowości wybrany został Johnn Rudolf Hrabia von Gasehn, który swój majątek zostawił w spadku swoim córce Marii Gabrieli Popowskiej Poppen. Wyszła ona za mąż za szlachcica Skrbeńskyego-Gotschdorfa. W 1773 właścicielem obu majątków był niejaki de Brix, jednak z powodu zadłużenia był pod zarządem gromady Jakubowice. Częściowo też sprzedano majątek do sąsiednich wiosek.
Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i powiatu głubczyckiego. W roku 1690 wybudowano drewnianą kaplicę, zwaną zamkową. W latach 1886-1888 wybudowano kościół w stylu gotyckim, początkowo filialny parafii w Nasiedlu, później własną. Pierwszą szkołę wybudowano w 1826. Szosa powstała w 1897, a droga przez wioskę została w 1894 r. wybrukowana. Telefon został zainstalowany w 1907 roku. Była zamieszkała przez tzw. Morawców. W 1910 77% mieszkańców posługiwało się czeskimi gwarami laskimi[4]. W granicach Polski od końca II wojny światowej. Po drugiej wojnie światowej Morawców uznano za ludność polską i pozwolono im pozostać. Po 1956 nastąpiła fala emigracji do Niemiec[4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43388
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 370 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c Mariusz Kowalski. Morawianie (Morawcy) w Polsce. „Studia z Geografii Politycznej i Historycznej”. 5, s. 115-131, 2016.
- ↑ Bank Danych o Lasach – Mapa [online], bdl.lasy.gov.pl [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Stanisław Drzażdżyński, „Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki”, „Wisła” tom XI 1897, s. 120.
- ↑ Jakubowice. [w:] www.branice.pl [on-line]. [dostęp 2018-05-31].
- Siedziba gminy: Branice
