James Gregory

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Gregory
(1638-1675)
Vera circuli et hyperbolae quadratura, 1667

James Gregory (ur. listopad 1638 w Drumoak koło Aberdeen, zm. październik 1675 w Edynburgu) – szkocki astronom i matematyk[1].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Matematyka[edytuj | edytuj kod]

Uznawany za jednego z najważniejszych matematyków XVII wieku. Odkrył, że funkcję rzeczywistą można przybliżać wielomianem zależnym od jej kolejnych pochodnych oraz dążącej do zera reszty. Dziś ta właściwość znana jest jako rozwinięcie funkcji za pomocą wzoru Taylora. Do analizy matematycznej wprowadził też pojęcie zbieżności, konkretniej szeregu zbieżnego (łac. series convergens)[2].

Astronomia[edytuj | edytuj kod]

W 1663 roku zaprojektował i opublikował nową konstrukcję teleskopu, znaną obecnie pod nazwą teleskopu Gregory’ego.

W roku 1663 zaproponował metodę wyznaczenia paralaksy planety dolnej na podstawie pomiaru czasów tranzytu z dwóch różnych miejsc Ziemi[3]. Metoda jego, rozwinięta i spopularyzowana przez Edmonda Halleya była używana do wyznaczenia jednostki astronomicznej z obserwacji tranzytów Wenus w XVIII i XIX wieku.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Jego imieniem nazwano James Gregory Telescope.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]