James O’Connor (rugbysta)
.jpg)
| |||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1990 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
88 kg | ||||||||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||||
| rugby union | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| rugby 7 | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
James O’Connor (ur. 5 lipca 1990 r. w Southport w stanie Queensland) – australijski rugbysta, uniwersalny zawodnik formacji ataku. Reprezentant kraju, brązowy medalista Pucharu Świata w 2011 roku.
Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]
Rodzice O’Connora pochodzą z Nowej Zelandii, zaś dziadkowie z Południowej Afryki. W połączeniu z narodzinami w Australii oznaczało to, że O’Connor mógł dokonać wyboru reprezentacji spośród trzech największych, jeśli chodzi o rugby, nacji na półkuli południowej[1]. W dzieciństwie przez pięć lat mieszkał w Auckland, zanim wraz z rodzicami przeniósł się do Australii[2].
Grę w rugby, choć początkowo w odmianie rugby league, rozpoczął właśnie w Nowej Zelandii, gdzie przez pięć lat trenował w drużynie Te Atatu Roosters[2]. Po powrocie do Australii grał jeszcze w juniorskiej drużynie Parramatta Eels. Oprócz tego przez trzy lata uprawiał także futbol australijski, w której to dyscyplinie reprezentował nawet stan Queensland na poziomie U-13[3]. Swoje zainteresowanie przeniósł na rugby union po tym, jak w wieku 15 lat zaczął uczęszczać do Nudgee College w Brisbane[1].
O’Connor mógł mówić o szczęściu po tym, jak w 2006 roku podczas szkolnego meczu został uderzony poniżej żeber. W rezultacie doznał pęknięcia śledziony i stracił ponad dwa litry krwi[4][3].
W 2007 roku został powołany do juniorskiej reprezentacji Australii w rugby piętnastoosobowym, która grała przeciw Anglii, Samoa i Nowej Zelandii[2][5]. Rok później otrzymał powołanie do seniorskiej kadry w rugby 7[2]
Kariera seniorska[edytuj | edytuj kod]
O’Connor został najmłodszym graczem w historii Super Rugby, gdy pojawił się na boisku w meczu 10. kolejki Western Force i Queensland Reds w sezonie 2008. W trzech pozostałych do końca sezonu meczach zagrał na pozycji wewnętrznego środkowego ataku (pozycja nr 12, ang. inside center)[1].
8 listopada 2008 roku zadebiutował w dorosłej reprezentacji Wallabies[6], a jego trzy przyłożenia przechyliły szalę zwycięstwa na korzyść Australijczyków w wygranym 31:8 meczu z Włochami[1]. Był wówczas drugim najmłodszym zawodnikiem, który zagrał w złoto-zielonych barwach, „ulegając” pod tym względem jedynie Brianowi Fordowi, który debiutował w 1957 roku[7].
W październiku 2009 roku otrzymał nagrodę dla najlepszego debiutanta w drużynie Western Force, a następnie tytuł najlepszego debiutanta w Australii[1].
W 2010 roku O’Connor zagrał w 11 z 13 meczów ligowych swojego zespołu zdobywając 104 punkty[5]. Wystąpił również w 13 spośród 15 meczów reprezentacji Australii[5], a podczas Pucharu Trzech Narodów został wespół z Milsem Muliainą współzwycięzcą w klasyfikacji dla zawodnika z największą liczbą przyłożeń (po 4)[8].
Pod koniec sezonu 2011 O’Connor podpisał dwuletni kontrakt z nowym zespołem ligi Super Rugby – z Rebeliantami. Wziął również udział w Pucharze Świata w 2011 roku, który odbywał się w Nowej Zelandii, podczas którego występował zarówno na pozycji prawoskrzydłowego, jak i obrońcy[9]. Zdobył wówczas z drużyną Wallabies brązowy medal. W grudniu 2011 pierwszy raz w reprezentacji rozegrał oficjalny mecz międzypaństwowy w roli łącznika ataku, tydzień wcześniej debiutując w tej roli w towarzyskim meczu przeciwko Barbarian F.C.[10]. W 2012 roku z powodu kontuzji zagrał jedynie w siedmiu meczach Super Rugby oraz opuścił cały sezon reprezentacyjny[11].
O’Connor jest zawodnikiem uniwersalnym. Jak sam powiedział, najdogodniej czuje się na pozycji nr 12, gdzie jest drugim zawodnikiem z piłką. Podkreślił, że odpowiada mu także rola obrońcy, gdzie ma się dużo miejsca. Australijczyk zauważał, że przede wszystkim chce grać, a to, czy będzie zawodnikiem z numerem 10, 12, czy 15, ma znaczenie drugorzędne[6].
.jpg)
W lipcu 2013 roku władze Rebels ogłosiły, iż jego umowa nie będzie przedłużona[12], a na skutek pozaboiskowych incydentów na początku października ARU zerwał z nim kontrakt[13], zawodnik znalazł zaś zatrudnienie w London Irish[14]. W barwach londyńskiego klubu zadebiutował 3 listopada, jednak już następnego dnia zaczęto spekulować na temat przyszłej umowy z francuskim RC Toulonnais[15] – transfer w lutym 2014 roku potwierdził prezes klubu z Tulonu, Mourad Boudjellal[16][17]. Pod koniec pobytu O’Connora w London Irish Brian Smith, członek sztabu angielskiego klubu podkreślał, że Australijczyk poza prezentowaną wysoką formą sportową, dorósł w kwestiach mentalnych. Sugerował, że wyjazd z Australii pozytywnie wpłynął na jego zachowanie[18].
O’Connor zadebiutował w barwach francuskiego klubu w pierwszej kolejce Top 14[19] 15 sierpnia, jednak dwa tygodnie później ogłoszono, że podpisał dwuletni kontrakt z australijskim zespołem Queensland Reds z rozgrywek Super Rugby[20]. Jednocześnie zaznaczono, że kontrakt zawodnika z drużyną z Tulonu przewidziany był na okres czterech miesięcy[20], podczas gdy francuski klub stał na stanowisku, że O’Connor związał się trzyletnią umową, która pozwalała na półroczną przerwę na rozgrywki Super Rugby[21][22]. Ocenia się, że powrót do Australii miał umożliwić zawodnikowi formacji ataku powrót do reprezentacji na Puchar Świata w 2015 roku[21][22], jednak wbrew doniesieniom L’Équipe[23], selekcjoner Ewen McKenzie stanowczo zaprzeczył, jakoby O’Connor otrzymał zapewnienie odnośnie do miejsca w kadrze na mistrzostwa[24][25].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Emirates Western Force secure rising star O’Connor. Emirates Western Force, 2008-06-19. [dostęp 2011-10-10]. (ang.).
- ↑ a b c d James O’Connor. Profile page. Quantas Wallabies. [dostęp 2011-10-10]. (ang.).
- ↑ a b Greg Growden: AFL past makes teen gun O’Connor a mark man. The Sydney Morning Herald, 2009-09-20. [dostęp 2011-10-10]. (ang.).
- ↑ Peter Badel: O’Connor lucky to be alive. The Sunday Telegraph, 2009-06-14. [dostęp 2011-10-10]. (ang.).
- ↑ a b c Inside the Game. James O’Connor. [dostęp 2011-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-19)]. (ang.).
- ↑ a b Bret Harris: James O’Connor gains weight, experience as force for change in Perth. [w:] The Australian [on-line]. Fox Sports. [dostęp 2011-10-10].
- ↑ James O’Connor. ESPN Scrum. [dostęp 2011-10-10]. (ang.).
- ↑ Test Matches. Player Records. ESPN Scrum. [dostęp 2011-10-11]. (ang.).
- ↑ James O’Connor. Official Rugby World Cup 2011 Site. [dostęp 2011-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)]. (ang.).
- ↑ James O’Connor to start test for Australia at flyhalf for first time against Wales on Saturday. winnipegfreepress.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
- ↑ James O’Connor plans to push Kurtley Beale out at Rebels. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
- ↑ Rebels part ways with James O’Connor. melbournerebels.com.au. [dostęp 2014-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
- ↑ James O’Connor released from Wallaby contract. smh.com.au. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
- ↑ Australian bad boy O’Connor insists he can come good with move to London Irish. dailymail.co.uk. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
- ↑ Luke Benedict: O’Connor's London Irish future in doubt...just days after making his debut. [w:] Daily Mail [on-line]. 2013-10-05. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
- ↑ James O’Connor will play for Toulon next season. RC Toulonnais, 2014-02-06. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
- ↑ Nabil Hassan: James O’Connor: London Irish back 'agrees Toulon deal'. BBC Sport, 2014-02-06. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
- ↑ Australia's James O’Connor and England's Marland Yarde leave London Irish on high note. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2014-05-11. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
- ↑ La fiche de James O connor (3/4 aile). Ligue Nationale de Rugby. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-15)]. (fr.).
- ↑ a b St.George Queensland Reds 2015 squad announced. Reds, 2014-08-29. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
- ↑ a b Iain Payten: James O’Connor has matured and will make a fine return to Aussie rugby, Drew Mitchell says. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2014-09-05. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
- ↑ a b Rupert Guinness: Confusion over James O’Connor's plans despite Queensland Reds deal. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. 2014-09-02. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
- ↑ Maxime Raulin: Toulon : ultimatum pour O’Connor. [w:] L’Équipe [on-line]. 2014-08-27. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (fr.).
- ↑ Brett Harris: James O’Connor has no World Cup guarantee from Ewen McKenzie. [w:] The Australian [on-line]. 2014-09-01. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
- ↑ Iain Payton: Ewen McKenzie defends James O’Connor’s attitude and denies he’s been guaranteed Wallabies selection. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. The Courier-Mail, 2014-09-01. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Player statistics O’Connor James - club stats. It's Rugby. [dostęp 2011-10-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona internetowa zawodnika. james-oconnor.com.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)].
