Janów (rejon chmielnicki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Janów (rejon kalinowski))
Janów
Ilustracja
Pałac
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

chmielnicki

Wysokość

242 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


4628

Nr kierunkowy

+380 4333

Kod pocztowy

22432

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Janów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Janów”
Ziemia49°29′15″N 28°21′04″E/49,487500 28,351111

Janów[1] (ukr. Іванів[2], Iwaniw) – wieś na Ukrainie w rejonie chmielnicki, obwodu winnickiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pod rozbiorami siedziba gminy Janów(inne języki) w powiecie lityńskim guberni podolskiej.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w marcu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 23 maja 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w okolicy Pikowa. Sprawcami zbrodni byli niemieccy oraz ukraińscy policjanci[3].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Janów na rysunku Napoleona Ordy
Cerkiew w Janowie
  • Zamek w Janowie wybudowany w kształcie czworoboku w 1410 r. przez Adama Myszkę, ukończony przez jego ojca Mikołaja. Do czasów współczesnych przetrwały trzy kwadratowe baszty[4]
  • pałac, przebudowany z budynku bramnego zamku i dwóch wież w XVIII w. w stylu późnego baroku i klasycyzmu przez Adama Chołoniewskiego (zm. 1772)[4]. Długoletnia rezydencja Chołoniewskich herbu Korczak, znajdującym się na frontonie[5]. Główna część dwupiętrowa zwieńczona trójkątnym frontonem.
  • kościół katolicki zakonu bernardynów pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w stylu barokowym, konsekrowany w 1788 roku.
  • klasztor bernardynów w stylu barokowym z lat 1780-1785. Zlikwidowany w 1832 roku przez Rosjan w ramach represji po Powstaniu listopadowym.
  • cerkiew św. Mikołaja Biskupa (w jurysdykcji UKP PM)

Urodzeni[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janów (pow. lityński), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 423.
  2. Janów na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1529.
  4. a b Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 135-148, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  5. Antoni Urbański: Z czarnego szlaku i tamtych rubieży: zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Warszawa: 1928, s. 72.
  6. Pije Kuba. Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki. [dostęp 2012-08-13]. (pol.).
  7. Wendelin Świerczek: Śpiewniczek młodzieży polskiej : zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. T. 2. Cz. 66. Kraków: Księża Misjonarze, 1917, s. 97-99.