Jan-Michael Vincent

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szoltys-bot (dyskusja | edycje) o 20:06, 28 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jan-Michael Vincent
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1944
Denver, Kolorado, USA

Data śmierci

10 lutego 2019

Zawód

aktor, producent filmowy

Współmałżonek

Bonnie Portman
(1974–1975; rozwód)
Joanne Robinson
(1986-1997; rozwód)
Patricia Ann Vincent
(od 2000)

Lata aktywności

1967–2002

Jan-Michael Vincent (ur. 15 lipca 1944 w Denver) – amerykański aktor i producent telewizyjny i filmowy[1][2].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Denver w Kolorado[3] jako syn Lloyda i Doris Vincentów. Gdy był nastolatkiem, rodzina przeprowadziła się do Hanford, w stanie Kalifornia, gdzie w 1963 roku ukończył szkołę średnią Hanford High School[4]. Po ukończeniu Ventura College w stanie Południowej Kalifornii, znalazł się w szeregach Gwardii Narodowej[5].

Kariera

Debiut ekranowy nastąpił w meksykańskim westernie Bandyci (Los Bandidos, 1967), po czym agent od castingów Dick Clayton załatwił mu kontrakt z Universal Studios[6]. Połknął bakcyla kina i już pozostał w westernie Niezwyciężeni (The Undefeated, 1969)[7] jako porucznik Bubba Wilkes u boku Johna Wayne'a i filmach kryminalnych, grając role wymagające więcej zręczności fizycznej, niż talentu[8]. Aktorską sprawność rozwijał na małym ekranie w serialach: CBS Lassie (1968), NBC Bonanza (1968-69), ABC Pozostali przy życiu (The Survivors, 1969) z udziałem George'a Hamiltona, CBS Gunsmoke, (1971), ABC Dan August (1971) z Burtem Reynoldsem i ABC Marcus Welby, lekarz medycyny (Marcus Welby, M.D., 1973).

Krytyka filmowa odkryła go dzięki głównej roli hipisa Adriana, który styka się z wojskową przemocą w telewizyjnym dramacie ABC Żołnierz, który zadeklarował pokój (Tribes, 1970), ale wyświetlanym także w kinach. Rola Jimmy'ego Grahama w dramacie Going Home (1971) z Robertem Mitchumem przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu.

W głośnym filmie policyjnym Zabójca zabójców (The Mechanic, 1972) z Charlesem Bronsonem był kompetentnym i bezwzględnym mordercą, który mierzy się z płatnym zabójcą na usługach mafii. Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Disneya, został zaangażowany do widowiskowej komedii familijnej Największy atleta świata (The World's Greatest Athlete, 1973), w którym pewien trener znajduje wspaniałego zawodnika w osobie dziecka afrykańskiej dżungli – następcy Tarzana. Zaskarbił sobie w roli Nanu sympatię młodej widowni wielu krajów. Następnie zagrał w westernie Z zaciśniętymi zębami (Bite the Bullet, 1975) u boku Jamesa Coburna, Gene Hackmana i Candice Bergen oraz szeregu pełnych akcji filmach, w rodzaju kryminału Cień Jastrzębia (Shadow of the Hawk, 1976), obrazu sci-fi na podstawie powieści Rogera Zelazny'ego Aleja potępionych (Damnation Alley, 1977) w nominowanej do nagrody Saturna roli Tannera, komedii Kaskaderzy (Hooper, 1978), w której był partnerem Burta Reynoldsa i Sally Field czy westernu Kraj dla twardzieli (Hard Country, 1981) z Kim Basinger. Za kreację Byrona Henry'ego, dążącego do niezależności syna Victora 'Puga' (Robert Mitchum) w miniserialu ABC Wichry wojny (The Winds of War, 1983) zdobył nominację do nagrody Złotego Globu. Odniósł ogromny sukces jako Stringfellow Hawke w pełnym ekscytującej akrobacji powietrznej serialu lotniczym CBS Airwolf (1984-86, 1987)[9] z Ernestem Borgnine.

Pojawił się także w operze mydlanej ABC Hotel (1986), filmie Tarzan na Manhattanie (Tarzan in Manhattan, 1989) z tytułową rolą Joego Lary, serialu Renegat (Renegade, 1994) z Lorenzo Lamasem, filmie sensacyjnym klasy B Cichy zabójca Yakuza (Codename: Silencer, 1995) jako detektyw Reinhart oraz serialu CBS Nash Bridges (1997). W filmie akcji Komandosi śmierci (Deadly Heroes, 1993) grał Cody'ego Granta, żołnierza wyruszającego z misją uratowania swojego towarzysza (Michael Paré), który został pojmany i jest poddawany torturom. W melodramacie komediowym Vincenta Gallo Oko w oko z życiem (Buffalo '66, 1998) wystąpił jako Sonny, pracownik kręgielni.

Życie prywatne

W latach 1974-75 był żonaty z poznaną w college'u Bonnie Portman, z którą ma córkę Amber Springbird[10]. 30 sierpnia 1986 poślubił Joanne Robinson, lecz w 1997 roku, osiem lat po ślubie zażądała rozwodu i wystąpiła o zakaz zbliżania się, zeznając, że Vincent się nad nią znęcał. W czerwcu 2000 roku ożenił się z Patricią Ann[11]. [12]

W 1983 roku został zatrzymany za jazdę po pijanemu i trafił na odwyk. Zmagał się z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu. W 1996 roku, kiedy prowadził samochód pod wpływem alkoholu, spowodował wypadek[13]. Ponownie trafił na odwyk - tym razem przydzielono mu kuratora. W wypadku złamał trzy kręgi szyjne, a także uszkodził struny głosowe, co zmieniło barwę jego głosu[14]. W 2000 roku został trzykrotnie aresztowany za picie alkoholu w miejscu publicznym[15] i trafił do więzienia na dwa miesiące[16]. W 2012 roku infekcja zaatakowała jego prawą nogę i aby go uratować, musiano dokonać amputacji; poruszał się dzięki protezie lub na wózku inwalidzkim[17].

Wybrana filmografia

Filmy fabularne

Seriale TV

Przypisy

  1. ↑ Jan-Michael Vincent. Listal. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  2. ↑ Jan-Michael Vincent - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-06-24]. (rum.).
  3. ↑ Personalidade: Jan-Michael Vincent (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2017-06-24]. (port.).
  4. ↑ Jan-Michael Vincent. TV.com. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  5. ↑ Jan Michael Vincent - Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  6. ↑ Jan-Michael Vincent. Brian's Drive-In Theater. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  7. ↑ Jan-Michael Vincent. ČSFD.cz. [dostęp 2017-06-24]. (cz.).
  8. ↑ Jan-Michael Vincent Biography and Filmography. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  9. ↑ Jan-Michael Vincent (15 de Julho de 1944). Filmow. [dostęp 2017-06-24]. (port.).
  10. ↑ Jan-Michael Vincent Biography (1944-). Film Reference. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  11. ↑ Patricia Ann Vincent: Airwolf star Jan- Michael Vincent’s Wife. DailyEntertainmentNews.com. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  12. ↑ 'Airwolf' Star 'Suicidal'. People. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  13. ↑ Times Staff Writer (1996-08-27): Actor Jan-Michael Vincent Breaks Neck in Car Crash. Los Angeles Times. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  14. ↑ Matt Zoller Seitz, Keith Uhlich (2008-04-29): Jan-Michael Vincent Is a Synonym for the ‘70s. Slant Magazine. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  15. ↑ Katja Mitic (2014-11-08): Jan-Michael Vincent: Der traurige Verfall des „Airwolf“-Helden. Welt. [dostęp 2017-06-24]. (niem.).
  16. ↑ Matt Bagwell (2014-11-07): ‘Airwolf’ Star Jan-Michael Vincent Says He’s Broke And Lucky To Be Alive After Having Leg Amputated And Battle With Alcohol Addiction. Huffington Post. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
  17. ↑ David Mccormack (2014-11-06): The tragic downfall of 80s heartthrob Jan-Michael Vincent. Daily Mail. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan-Michael_Vincent&oldid=53322535”