Jan Świderski (malarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Świderski
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1913
Grodziec

Data i miejsce śmierci

1 marca 2004
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Jan Świderski (ur. 2 czerwca 1913 w Grodźcu, obecnie dzielnicy Będzina, zm. 1 marca 2004 w Krakowie) – polski plastyk, twórca i teoretyk sztuki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w latach 1930–1938, kończąc najpierw Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych – Wydział Malarstwa w Krakowie.

Jako ochotnik Legii Akademickiej uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939, w wyniku czego okres okupacji spędził w obozie jenieckim.

Po 1945 roku organizuje w Krakowie Związek Polskich Artystów Plastyków. W 1947 roku ówczesny Departament Szkolnictwa Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki powołał Jana Świderskiego na stanowisko samodzielnego pracownika nauki, powierzając mu funkcję profesora w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie. W 1950 roku objął funkcję Prezesa Okręgu ZPAP w Krakowie. Został w ASP prorektorem ds. dydaktycznych, programowych i młodzieżowych, następnie przez rok był rektorem, prowadząc równocześnie pracownię malarstwa. W 1968 roku na nowo otwartym Wydziale Grafiki objął Katedrę Malarstwa i Rysunku, kierując nią do przejścia na emeryturę w 1984 roku.

Był wychowawcą wielu artystów o europejskim i światowym formacie. Był laureatem nagród I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz licznych Grand Prix, nagród wystawienniczych i konkursowych w kraju i zagranicą. Uczestniczył w ponad 170 wystawach i plenerach krajowych i międzynarodowych. Przez całe życie utrzymywał silne związki z rodzinnym miastem, uczestnicząc regularnie w plenerach malarskich „Będzińskie pejzaże”, spotykając się z mieszkańcami, szukając w Będzinie i Grodźcu inspiracji artystycznych. W 2000 roku został Honorowym Obywatelem Miasta Będzina, na mocy uchwały Rady Miejskiej, podjętej na wniosek Towarzystwa Przyjaciół Będzina.

W latach 1933–1936 należał do KZMP, w latach 1935–1938 był członkiem KPP, w latach 1946–1948 należał do PPR, od 1948 roku należał do PZPR.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  2. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 981. ISBN 83-223-2073-6.