Jan Baliński (pilot)

Jan Baliński

kapitan
Data urodzenia	6 sierpnia 1909
Data i miejsce śmierci	5 września 1939 Łódź Polska
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego
Jednostki	212 eskadra bombowa
Stanowiska	zastępca dowódcy eskadry dowódca eskadry
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Jan Baliński (ur. 6 sierpnia 1909, zm. 5 września 1939) – kapitan obserwator Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

15 sierpnia 1930, po ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty, Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1930 i 215. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 43 pułku piechoty w Dubnie. 22 lutego 1934 został awansowany na porucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 53. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W grudniu 1934 został przeniesiony z 43 pp do 2 pułku lotniczego w Krakowie. Po ukończeniu kursu obserwatorów w CWL-1 w Dęblinie został przydzielony do 1 pułku lotniczego w Warszawie. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 45. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa. W tym samym miesiącu był zastępcą dowódcy 212 eskadry bombowej.

Od 3 września 1939 roku, po ciężkim zranieniu dowódcy eskadry, kpt. pilota Stanisława Taras-Wołkowińskiego przejął obowiązki dowódcy 212 eskadry bombowej.

5 września 1939 roku wystartował na samolocie transportowym Fokker F.VII z załogą: plut. pil. Julian Pieniążek, kpr. Stefan Gadomski i kpr. Bolesław Szczepański z lotniska Kuciny pod Łodzią. Wkrótce po starcie samolot Fokker został zaatakowany przez kilka samolotów niemieckich Messerschmittów Bf 109. Maszyna została zestrzelona i plut. Pieniążek awaryjnie lądował w okolicach Puczniewa. Cała załoga uratowała się, natomiast kapitan Jan Baliński został ciężko raniony pociskami wroga i po przewiezieniu do szpitala w Łodzi zmarł tego samego dnia wieczorem. Został pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi.

Pośmiertnie odznaczono go Orderem Virtuti Militari.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
• Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982.brak strony w książce
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.