Jan Białocerkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Białocerkiewicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1945
Chłopiatyna

Data i miejsce śmierci

25 lutego 2008
Toruń

Profesor doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo międzynarodowe publiczne
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

24 października 1978 – nauki prawne
UMK

Habilitacja

14 grudnia 1999 – prawo
UMK

Profesura

31 stycznia 2008

Nauczyciel akademicki
uczelnia

UMK, UWM

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Jan Białocerkiewicz (ur. 24 grudnia 1945 w Chłopiatynie koło Zamościa, zm. 25 lutego 2008 w Toruniu) – polski prawnik, specjalista prawa międzynarodowego publicznego, profesor doktor habilitowany.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1947 osiedlił się wraz z rodziną w województwie olsztyńskim. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Lidzbarku Warmińskim (ukończył w 1966). Następnie, po odbyciu służby wojskowej, w 1968 uzyskał dyplom Studium Nauczycielskiego w Olsztynie i przez dwa lata pracował jako nauczyciel Liceum Ogólnokształcącego w Lubawie. W 1974 ukończył prawo na UMK, doktorat uzyskał w roku 1978 na podstawie rozprawy Międzynarodowe ujednolicenie prawa pracy w ramach Międzynarodowej Organizacji Pracy; promotorem był, podobnie jak przy dyplomie magisterskim, Janusz Gilas. W 1982 jako stypendysta rządu francuskiego odbył uzupełniające studia na Uniwersytecie Paryskim. Habilitację uzyskał w roku 1999 po przedstawieniu pracy Status prawny cudzoziemca w świetle standardów międzynarodowych[1]; wcześniejszy przewód habilitacyjny, przeprowadzony na Uniwersytecie Toruńskim w 1987, nie został zatwierdzony przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną dla Pracowników Nauki.

Od 1974 pracował na Wydziale Prawa i Administracji UMK, specjalizując się w prawie międzynarodowym, w tym w zagadnieniach organizacji międzynarodowych, międzynarodowego prawa gospodarczego, prawa dyplomatycznego, zajmował się również ochroną prawną zwierząt. Od 1999 był także adiunktem, a od 2001 profesorem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, gdzie kierował Zakładem Prawa Międzynarodowego Publicznego. Wykładał ponadto na Wydziale Administracji Elbląskiej Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej. Ukończył aplikację sędziowską i radcowską. Zmarł 25 lutego 2008 po ciężkiej chorobie w wieku 63 lat. Jan Białocerkiewicz na krótko przed śmiercią został mianowany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego profesorem nauk prawnych, 24 czerwca 2008 w Pałacu Prezydenckim akt nominacyjny zmarłego profesora odebrała jego żona.

Otrzymał indywi­dualną nagrodę III stopnia Ministra Nauki Szkolnictwa i Techniki (1982), nagrody Rektora (w tym dwie pierwszego stopnia), Brązowy Krzyż Zasługi oraz Złoty Medal 40-lecia Stowarzyszenia Przyjaciół ONZ[2].

Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Owsianej w Toruniu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Białocerkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-05-30].[martwy link]
  2. Toruń: Uroczystości pogrzebowe śp. Profesora Jana Białocerkiewicza z udziałem Biskupa Polowego Wojska Polskiego prof. dr. hab. Tadeusza Płoskiego [online], archiwum-ordynariat.wp.mil.pl, 29 lutego 2008 [dostęp 2020-05-30].
  3. Nekrologi [online], www.nekrologi.net [dostęp 2020-05-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–1994. Materiały do biografii (pod redakcją Sławomira Kalembki), Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1995
  • Słownik biograficzny profesorów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2004
  • nekrolog w „Gazecie Olsztyńskiej” z 27 lutego 2008