Jan Fryderyk (książę Brunszwiku-Lüneburga)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Fryderyk
Ilustracja
Jan Fryderyk ok. 1670 r.
ilustracja herbu
książę Brunszwiku-Lüneburga
książę Calenberga
Okres

od 1665
do 1679

Poprzednik

Jerzy Wilhelm

Następca

Ernest August

Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1625
Herzberg am Harz

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1679
Augsburg

Ojciec

Jerzy (książę Brunszwiku-Lüneburga)

Żona

Benedykta Henrietta Wittelsbach
od 30 listopada 1668

Dzieci

Anna Zofia,
Karolina Felicyta,
Henryka Maria,
Wilhelmina Amalia

Jan Fryderyk Brunszwicki, niem. Johann Friedrich (ur. 25 kwietnia 1625 w Herzberg am Harz, Niemcy, zm. 18 grudnia 1679 w Augsburgu) – książę Brunszwiku-Lüneburga i władca Calenberga, jednego z obszarów księstwa od 1665 r. do śmierci w 1679 r.; trzeci syn Jerzego. Jako jedyny członek swojej rodziny przeszedł na katolicyzm (1651).

Gdy Jerzy Wilhelm odziedziczył po zmarłym bracie (Chrystianie Ludwiku) Lüneburg, przekazał Janowi Fryderykowi Calenberg. W 1666 r. zbudował pałac w Herrenhausen blisko Hanoweru inspirowany pałacem wersalskim. Pałac posiada 50-hektarowy zespół ogrodów, Ogrody Herrenhausen.

W 1676 r. Jan Fryderyk zatrudnił Leibnitza jako tajnego radcę oraz bibliotekarza książęcej biblioteki. Tak rozpoczęła się czterdziestoletnia współpraca z dynastią władców Hanoweru, która kontynuowana była przez dwóch następnych książąt aż do śmierci Leibnitza.

Potomstwo[edytuj | edytuj kod]

Jan Fryderyk był żonaty z Benedyktą Henriettą Wittelsbach (ur. 14 marca 1652, zm. 12 sierpnia 1730), córką Edwarda Wittelsbacha księcia Palatynatu-Simmern i Anny Gonzagi (ur. 1616, zm. 6 lipca 1684). Ślub odbył się 30 listopada 1668. Mieli czwórkę dzieci:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]