Jan Kanty Podolecki

Jan Kanty Podolecki

Jaśko z Beskidu

Data i miejsce urodzenia	1800 Bezmiechowa
Data i miejsce śmierci	28 maja 1855 Pau
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	poezja, publicystyka

Jan Kanty Podolecki, ps. „Jaśko z Beskidu” (ur. w 1800 w Bezmiechowej, zm. 28 maja 1855 w Pau) – poeta, publicysta, badacz kultury ludowej, ziem górskich, działacz niepodległościowy, narodowy, socjalistyczny, polityk, tłumacz.

Życiorys

W Lisku, w majątku Wincentego Krasickiego spędził dzieciństwo i młodość, a po jego śmierci przeniósł się wraz z rodzicami do Rzepedzi. Tam mieszkał przez kolejne 20 lat, badając kulturę Łemków i prowadząc działalność społeczno-polityczną. Wędrował po Bieszczadach z Wincentym Polem i K.J. Turowskim). Przebywał u hr. Michała Konarskiego w Wetlinie. Zarządzał majątkiem Rzepedź. Dwór tamtejszy stał się miejscem ożywionego życia towarzyskiego i schronienia dla powstańców, emisariuszy.

Uczestnik spisków patriotycznych w Galicji, przygotowań do powstania krakowskiego w 1846, w czasie Wiosny Ludów 1848, członek Centralnej Rady Narodowej we Lwowie; działacz TDP, 1849–51 w jego Centralizacji.

Na podstawie miejscowego podania napisał powieść Hnatowe Berdo i Elegię na śmierć wieszcza z Miodobrodu Tymona Zaborowskiego, poemat Władysław Warneńczyk. W 1848 w Paryżu wydano jego dzieło Słowa prawdy dla ludu polskiego.

Ożenił się z Sabiną Kieszkowską (córka Stanisława, siostra Henryka).

Bibliografia

• Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 10: Kęstowscy – Komorowscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1907, s. 1-391.
• A.Grodek, Wstęp w: Podolecki Jan Kanty, Wybór pism z lat 1846-1851 Arrangement, Warszawa 1955 PWN

Linki zewnętrzne

• Jan Kanty Podolecki, O socjalizmie
• Piotr Kuligowski, Zapomniany demokrata (O Janie Kantym Podoleckim)
• Dzieła Jana Kantego Podoleckiego w bibliotece Polona