Jan Krawiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Krawiec
Ilustracja
Jan Krawiec (1930)
podporucznik rezerwy piechoty podporucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1909
Bukowsko

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

1930–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Piechoty
38 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich
4 Pułk Strzelców Podhalańskich
Batalion ON „Żywiec”

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
(kampania wrześniowa)

Jan Grzegorz Krawiec (ur. 15 marca 1909 w Bukowsku, zm. wiosna 1940 w Charkowie) – podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Bukowska[1]. Urodził się jako syn Józefa (rolnik)[2] i Franciszki z domu Klimek. W 1930 ukończył Państwowej Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku[3].

Następnie został powołany do odbycia służby wojskowej i po roku w 1931 ukończył dywizyjny kurs podchorążych rezerwy piechoty przy 17 pułku piechoty. W tym samym roku przeniesiony do rezerwy. Został przydzielony do 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich. W późniejszych latach odbywał ćwiczenia rezerwy w 4 pułku Strzelców Podhalańskich jako dowódca plutonu w 1938.

Wobec zagrożenia konfliktem, w 1939 został zmobilizowany, a po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej służył w szeregach batalionu ON „Żywiec”. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i wkroczeniu do Lwowa, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie starobielskim. W 1940 (przypuszczalnie 18 kwietnia) wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury” 21 czerwca 1958 jego nazwisko zostało wymienione w apelu poległych w obronie Ojczyzny w latach 1939–1945[4] oraz na ustanowionej w budynku gimnazjum tablicy pamiątkowej poświęconej poległym i pomordowanym absolwentom gimnazjum[5].

W 1962 Jan Krawiec został upamiętniony wśród innych osób wymienionych na tablicy Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia porucznika[6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[7].

Jan Krawiec został wymieniony na tablicy pamiątkowej, odsłoniętej 15 września 1996 na ogrodzeniu kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego parafii pod tym samym wezwaniem w Bukowsku, honorującej ofiary walk i prześladowań z okresu II wojny światowej pochodzących z Bukowska i okolic (poza nim zostały upamiętnione trzy inne ofiary zbrodni katyńskiej: Stanisław Kowalik, Stanisław Chorążek i Władysław Wilecki)[8][9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Martyrologia Polaków na Wschodzie podczas II wojny światowej. zs3.sanok.pl. [dostęp 2014-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-27)].
  2. Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 193.
  3. Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-04-08]. (pol.).
  4. Józef Stachowicz: Diariusz zjazdu. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 67.
  5. Zjazd w fotografii. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 231.
  6. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  7. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
  8. 94 Rocznica Odzyskania Niepodległości. bukowsko.pl. [dostęp 2014-04-28].
  9. Henryk Pałuk. Świętowanie niepodlległości w Bukowsku. „Kwartalnik. Gazeta Gminy Bukowsko”, s. 4-5, Nr 4 (32) z 2012. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]