Jan Krzysztof Pac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Krzysztof Pac
Herb
Gozdawa
Rodzina

Pacowie herbu Gozdawa

Data śmierci

31 maja1702

Ojciec

Bonifacy Teofil Pac, oboźny litewski

Matka

Katarzyna Frąckiewicz Radzimińska

Żona

Teresa Zofia Podbereska, wojewodzianka smoleńska

Jan Krzysztof Pac herbu Gozdawa (ur. 1650 w Wilnie, zm. 31 maja 1702 pod Nowym Miastem) – podkomorzy wielki litewski, syn Bonifacego Teofila i Katarzyny Frąckiewicz Radzimińskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ojcu został starostą botockim (przed rokiem 1665). Już jako młodzieniec brał udział w walkach przeciw Lubomirskiemu. W bitwie pod Częstochową w 1665 roku dostał się do niewoli rokoszan. Był pułkownikiem na dworze królewskim od 1683. Wielokrotnym posłem na sejm z powiatu wiłkomirskiego. Aktywnym uczestnikiem wojny domowej na Litwie. Opowiedział się po stronie Sapiehów. W maju 1702 roku Kazimierz Jan Zaranek Horbowski dokonał zajazdu, na jego siedzibę w Towianach, a następnie kazał go rozstrzelać, co miało miejsce 31 maja tegoż roku.[1] Zmarł bezpotomnie.

Sprawowane urzędy[edytuj | edytuj kod]

Poseł sejmiku żmudzkiego na sejm 1678/1679 roku, poseł sejmiku wiłkomierskiego na sejm zwyczajny 1688 roku, sejm 1690 roku, sejm zwyczajny 1692/1693 roku, sejm nadzwyczajny 1693 roku[3]. Poseł na sejm 1696 - ze Żmudzi[4]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wolff, Pacowie, s. 225-231; Zawisza, s. 214
  2. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, s. 432, 704
  3. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 625.
  4. Zawisza, s. 19, 23, 176-177, 186, 214