Jan Kugler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kugler
Ilustracja
Fotografia portretowa na grobie Kuglera na cmentarzu Wolskim w Warszawie
Data i miejsce urodzenia

1922
Warszawa

Data śmierci

7 września 2007

Odznaczenia
Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy
Grób Jana Kuglera na cmentarzu Wolskim w Warszawie

Jan Kugler ps. „Petroniusz” (ur. 1922 w Warszawie, zm. 7 września 2007 tamże) – polski zawodnik i trener tenisa stołowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową zaczął jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, podczas okupacji niemieckiej był żołnierzem AK. Pseudonim „Petroniusz”. Żołnierz konspiracji niepodległościowej Zgrupowania 1643 Obwodu VI Rejonu 5 Armii Krajowej. Uhonorowany m.in. Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim. W okresie powojennym związany był z sekcją tenisa stołowego klubu Polonia Warszawa grając u boku Wacława Jagodzińskiego, oraz cenionego deblisty Tadeusza Pęczkowskiego. Był uczestnikiem Mistrzostw Polski w Tenisie Stołowym Seniorów na których w 1951 r., zdobył srebrny medal w grze podwójnej z Wacławem Jagodzińskim[1]. Członek kadry narodowej, następnie kapitan związkowy, wiceprezes Polskiego Związku Tenisa Stołowego, oraz trener i nieformalny menadżer drużyny Polonii Warszawa. Pochowany na cmentarzu Wolskim w Warszawie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • nekrologi „Gazeta Wyborcza” 12 września 2007
  • Alfabet tenisa stołowego”, Bogdan Latuszkiewicz