Jan Loth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez AmSTRad pw (dyskusja | edycje) o 23:23, 20 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

176 cm

Pozycja

bramkarz, napastnik

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

Jan Tadeusz Loth (ur. 31 sierpnia 1900 w Warszawie, zm. 7 czerwca 1933 w Otwocku) - polski piłkarz, grający na pozycjach bramkarza, pomocnika oraz napastnika, także lekkoatleta i tenisista. Brat Stefana Lotha.

Kariera sportowa

Najbardziej znaczącym klubem w karierze Jana Lotha była Polonia Warszawa. Piłkę nożną w klubie zaczął uprawiać w 1918 roku. Po wykazaniu się świetną dyspozycją i zdobyciu wicemistrzostwa kraju, powołany został na pierwszy mecz w historii reprezentacji Polski z Węgrami w 1921 roku w Budapeszcie (1:0 dla Węgrów). Za grę w tym spotkaniu zebrał świetne oceny i został uznany za najlepszego Polaka w tym meczu przez kibiców (na samym meczu było tylko dwóch polskich widzów – Edward Kleinadel i Wacław Babulski) i dziennikarzy z Węgier i Polski. Kilka lat później zmienił pozycję i zaczął grać w pomocy oraz napadzie. Strzelał sporo bramek. W 1926 roku po raz kolejny z drużyną Polonii Warszawa zdobył wicemistrzostwo Polski. Loth grał również w tenisa ziemnego oraz uprawiał lekką atletykę. Był rekordzistą kraju w sztafecie 4 × 400 metrów i wicemistrzem w skoku wzwyż. W 1927 roku przestał grać w piłkę, w 1930 w tenisa. W reprezentacji Polski rozegrał 5 meczów, w tym 3 jako bramkarz. To jedyny polski piłkarz, który na szczeblu pierwszej reprezentacji grał i w bramce, i w polu. Po ciężkiej chorobie (gruźlicy) zmarł w 1933 roku.

Mecz Węgry-Polska w 1921 r.
Loth w środku, w jasnym stroju

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017

Linki zewnętrzne

Profil na repra.pl - występy w reprezentacji Polski


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW