Jan Marek Giżycki
 |
Ten artykuł od 2013-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Jan Marek Antoni Giżycki herbu Gozdawa; pseud. "Wołyniak", "Marek Gozdawa" (ur. 1844 w Michnówce, powiat starokonstantynowski na Wołyniu, zm. 1925) – polski historyk.
Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Syn Kazimierza i Anny z domu Żukowskiej. Prawnuk Antoniego Klemensa Giżyckiego, szambelana Stanisława Augusta. Studiował prawo w Odessie. Profesor na uniwersytetach w Dorparcie i Mitawie, nauczyciel gimnazjalny, radca stanu, właściciel dóbr Bogdanówka. Bogaty publikowany dorobek historyczny. Członek Konwentu Polonia na Uniwersytecie w Dorparcie w 1866 roku.
Ożeniony z Modestą Laurą Leśniewicz herbu Półkozic. Mieli dzieci: Janinę (ur. 1877), Iwona (ur. 1882), Franciszka Józefa (ur. 1885) i Julię Laurę[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Joanna Lusek, Z Kresów przez Galicję na Górny Śląsk: wspomnienie o Janinie Giżyckiej, „Acta Medicorum Polonorum”, 5 (2), 2015, s. 23–34.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Jana Marka Giżyckiego w bibliotece Polona