Jakub Ignacy Nagurski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jan Nagurski)
Jakub Ignacy Nagurski
Herb
Pobóg
Rodzina

Nagurscy herbu Pobóg

Data urodzenia

ok. 1760

Data śmierci

1796 lub 1797

Ojciec

Jakub Ignacy Nagurski

Rodzeństwo

Kajetan Nagurski

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Jakub Ignacy Nagurski (Nagórski, Nahorski), herbu Pobóg (ur. ok. 1760 – zm. 1796 lub 1797) – generał lejtnant w insurekcji kościuszkowskiej, podkomorzy żmudzki w latach 1765-1798, ciwun berżański w latach 1762-1765, surogator ziemski żmudzki w latach 1761-1765[1].

Pochodził ze Żmudzi, poseł na sejmy. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z Księstwa Żmudzkiego[2]. Zwolennik konstytucji 3 maja. W 1791 był rotmistrzem Kawalerii Narodowej Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego. W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1792 dowodził chorągwią ufundowaną przez ojca, próbował organizować powstanie na Żmudzi przeciwko najazdowi rosyjskiemu. Wyjechał do Lipska, gdzie brał udział w przygotowaniu powstania 1794 roku. Mianowany organizatorem sił powstańczych Księstwa Żmudzkiego. Na czele utworzonego przez siebie oddziału jazdy dotarł do Lipawy.

W 1792 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1778 został kawalerem Orderem Świętego Stanisława.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
  • Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: spisy, t. 3: Księstwo Żmudzkie XV-XVIII wiek, pod red. Andrzeja Rachuby, oprac. Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, Andrzej Haratym, Warszawa 2015, s. 343.
  2. ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 65.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jakub_Ignacy_Nagurski&oldid=72125205”