Jan Nepomucen Bardziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Nepomucen Bardziński
kapitan
Data urodzenia

16 maja 1788

Data śmierci

27 grudnia 1852

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Księstwa Warszawskiego

Jednostki

Legia Nadwiślańska

Główne wojny i bitwy

Oblężenie Saragossy (1808)
Inwazja na Rosję (1812)
Bitwa nad Berezyną (1812)

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Grób Jano Nepomuceno Bardzińskiego na cmentarzu Katolickim w Skołowie.

Jan Nepomucen Bardziński herbu Abdank[1] (ur. 16 maja 1778, zm. 27 grudnia 1852[2] w Gostynińskiem) – kapitan Legii Nadwiślańskiej. Dziedzic dóbr Sokołowa[3].

Do Legionu Polsko-Włoskiego wstąpił 7 czerwca 1807, służył jako podporucznik w 9. kompanii 2. batalionu 1. pułku. Pod Saragossą był przydzielony do dowódcy inżynierów gen. Lacoste'a, ranny i na wniosek generała mianowany kawalerem Legii Honorowej 25 sierpnia 1808. Po reorganizacji Legii Nadwiślańskiej 7 listopada 1808 służył w kompanii woltyżerów 2. batalionu 1. pułku. Mianowany porucznikiem 18 września 1811, kapitanem 22 marca 1812.

Ranny: 4 sierpnia 1808 pod Saragossą, 9 kwietnia 1810 pod Moną, 28 listopada 1812 nad Berezyną, wzięty do niewoli. Po powrocie z niewoli do Francji zwolniony 4 lutego 1815 w randze szefa batalionu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. I, Warszawa 1904, s. 96.
  2. daty życia wg. tablicy nagrobnej
  3. Nekrologi "Kuriera Warszawskiego" 1821-1939, T. III 1853-1858, opracował Andrzej Tadeusz Tyszka, Warszawa 2007, s. 12-13.