Jan Rymarczyk
| Data i miejsce urodzenia |
2 września 1944 |
|---|---|
| Profesor nauk ekonomicznych | |
| Specjalność: międzynarodowe stosunki gospodarcze, organizacja i technika handlu zagranicznego | |
| Alma Mater | |
| Profesura |
16 grudnia 1996 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jan Rymarczyk (ur. 2 września 1944 w Bieńkówce) – polski ekonomista, nauczyciel akademicki i samorządowiec, profesor nauk ekonomicznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1967 ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu. Od połowy lat 70. zawodowo związany z tą uczelnią (działającej następnie jako Akademia Ekonomiczna, a od 2008 jako Uniwersytet Ekonomiczny), uzyskiwał na niej stopnie doktora i doktora habilitowanego. W 1996 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Został kierownikiem Katedry Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych na Wydziale Nauk Ekonomicznych macierzystej uczelni. Objął też stanowisko profesora w Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu. Był także wykładowcą na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze.
Odbywał staże naukowe m.in. w Berlinie i Londynie oraz w Stanach Zjednoczonych. Opublikował jako autor i współautor około 150 prac naukowych[1].
Zajął się też prowadzeniem firmy doradczej, w 2004 był sekretarzem rady nadzorczej KGHM Polska Miedź S.A. Wieloletni działacz Stowarzyszenia „Ordynacka”[2].
Należał do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, z ramienia którego 2002 i 2006 z ramienia był wybierany na radnego sejmiku dolnośląskiego (ponadto w 2001 i 2005 bez powodzenia kandydował do Sejmu, a w 2004 w wyborach uzupełniających do Senatu[3]). W III kadencji sejmiku pełnił przez ponad rok funkcję wiceprzewodniczącego. Odszedł z SLD, a w lipcu 2008 został członkiem klubu radnych Platformy Obywatelskiej[4]. Nie uzyskał reelekcji w 2010.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1998)[5] i Oficerskim (2005)[6] Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Handel zagraniczny. Organizacja i technika (red.), 2000.
- Internacjonalizacja i globalizacja przedsiębiorstwa, 2004.
- Internacjonalizacja przedsiębiorstwa, 1996.
- Międzynarodowe stosunki gospodarcze (red.), 2006.
- Migracja siły roboczej do krajów EWG i jej konsekwencje społeczne, 1986.
- Stabilizacja globalnych rynków finansowych, 2003.
- Biznes międzynarodowy, 2012.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nota biograficzna na stronie Polskiego Wydawnictwa Ekonomicznego. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Piotr Ogórek: Ludzie Ordynackiej na listach PO, PSL i SLD?. onet.pl, 20 kwietnia 2011. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Jan Rymarczyk. gazeta.pl, 9 lutego 2004. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Prof. Rymarczyk: z SLD do PO. dlastudenta.pl, 24 lipca 2008. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 25, poz. 369
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. Jan Rymarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-12-28].[martwy link]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jan Rymarczyk. Polona. [dostęp 2024-02-22].
- Absolwenci Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
- Działacze Stowarzyszenia Ordynacka
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Politycy SdRP i SLD
- Polscy ekonomiści
- Radni sejmiku województwa dolnośląskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
- Wykładowcy Uniwersytetu WSB Merito w Poznaniu
- Urodzeni w 1944