Jan Tryba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Tryba
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1957
Węsiory

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1992
Gdańsk

doktor nauk matematycznych
Specjalność: teoria mnogości
Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Doktorat

1985
Uniwersytet Warszawski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Jan Tryba (ur. 27 stycznia 1957 w Węsiorach, zm. 27 stycznia 1992 w Gdańsku) – polski matematyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Maturę zdał w 1975 w liceum ogólnokształcącym w Kartuzach, a studia matematyczne ukończył z wyróżnieniem w 1980 na Uniwersytecie Gdańskim. Studiował w indywidualnym toku, w 1979 otrzymał nagrodę Polskiej Akademii Nauk.

Podjął następnie pracę w Instytucie Matematyki UG w Zakładzie Teorii Mnogości. Prowadził zajęcia m.in. ze wstępu do matematyki, logiki i teorii mnogości, którą najbardziej się interesował. Rozwiązał pewien problem dotyczący liczb Rowbottoma i rozstrzygnął hipotezę Shelaha. Za oba te dowody otrzymał w 1985 nagrodę Polskiego Towarzystwa Matematycznego dla młodych matematyków. W tym samym roku rozwiązał zagadnienie Kanamoriego i na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę doktorską o problemie Jonssona. Badał szczegółowe zagadnienia teorii modeli i podstaw teorii mnogości.

Był mężem Katarzyny Hall, z którą miał syna. Zmarł w trakcie małżeństwa[1].

Pochowany został 31 stycznia 1992 w Sulęczynie. Jego imieniem nazwano salę w budynku Wydziału Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Gdańskiego i nagrodę dla młodych matematyków.

Od 11 października 2018 patron Szkoły Podstawowej w Węsiorach[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pani od matmy ministrem, Duży Format, dodatek do "Gazety Wyborczej" z 10 grudnia 2007
  2. Węsiory. Budynek przedszkola otwarty, a szkoła ma patrona i sztandar [online], expresskaszubski.pl [dostęp 2018-10-11].