Johann Weese
| Data urodzenia |
1 czerwca 1731 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
przed 9 marca 1775 |
| Zawód, zajęcie |
piernikarz |
Johann Weese (ur. 1 czerwca 1731[1], zm. przed 9 marca 1775 rokiem[2]) – toruński piernikarz. Jego ojcem był konwisarz Gottfried Weese, przybyły do Torunia z Gdańska, matką Christina z domu Glaser[1]. 26 kwietnia 1747 roku zaczął uczyć się zawodu piekarza-piernikarza u Melchiora Friebego[3]. Po śmierci Melchiora Friebego prawdopodobnie w 1760 roku Johann Weese ożenił się z wdową po nim Elisabeth (Elżbieta) z domu Lorentz. Dzięki małżeństwo został właścicielem zakładu piernikarskiego. Elisabeth Friebe zmarła około 1762 roku, majątek przepisała swojemu mężowi i córce Dorocie Elżbiecie Mędzikowskiej. 14 lutego 1763 roku poślubił Dorothę Schreiber[4]. Była ona wdową po mistrzu piernikarskim Johannie Samuelu Schriberze młodszym[1]. W 1763 roku Weese założył wytwórnię pierników, która do lat 50. XIX wieku działała przy rogu ulicy Strumykowej i Królowej Jadwigi[5].
Przez wiele lat błędnie sądzono, że Johann Weese zmarł w 1796 roku. Według ustaleń historyka Jerzego Dygdały Johann Weese zmarł przed 9 marca 1775 roku na puchlinę wodną. Faktycznie w 1796 roku zmarła Dorotha Weese, primo voto Schreiber, która po śmierci męża przez prawie dwadzieścia lat prowadziła zakład. Po jej śmierci fabrykę odziedziczył jej młodszy syn Andreas Michael Weese[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Dygdała 2020 ↓, s. 235.
- ↑ a b Dygdała 2020 ↓, s. 243.
- ↑ Dygdała 2020 ↓, s. 236.
- ↑ Dygdała 2020 ↓, s. 237.
- ↑ Wajda 2003 ↓, s. 143.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Dygdała. O początkach firmy piernikarskiej Weese, transporcie miodu i nadgorliwych celnikach w 1767 roku. „Rocznik Toruński”. 47, 2020.
- Kazimierz Wajda: Życie gospodarcze miasta (1815–1914). W: Historia Torunia. T. 3: Cz. 1. W czasach zaboru pruskiego (1793–1920). Toruń: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, Towarzystwo Naukowe w Toruniu, 2003. ISBN 83-87639-58-3.