Jan Witoszka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Witoszka
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1908
Rudce Zwierzynieckiej

Data śmierci

1975

Poseł na Sejm Ustawodawczy
Okres

od 4 lutego 1947
do 4 sierpnia 1952

Przynależność polityczna

PSL „Nowe Wyzwolenie”

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jan Witoszka (ur. 3 czerwca 1908 w Rudce Zwierzynieckiej, zm. 1975) – polski adwokat, działacz ruchu ludowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po zdaniu egzaminu dojrzałości w Gimnazjum Męskim im. Jana Zamoyskiego w Zamościu odbył służbę wojskową. Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Lwowskim rozpoczął aplikację sądową w Sądzie Okręgowym w Zamościu. W latach 1932-1933 przez okres kilku miesięcy działał w Strzelcu i Legionie Młodych, na terenie powiatu zamojskiego. Egzamin sędziowski złożył w 1937, a w lipcu 1938 otrzymał nominację na asesora sądowego, pełnił obowiązki sędziego grodzkiego. W czasie okupacji należał do SL i Batalionów Chłopskich był zastępcą delegata powiatowego w Zamościu. Za odwagę w ostatnich dniach czerwca 1944 awansowany do stopnia majora. Aresztowany i torturowany za działalność konspiracyjną, za którą także prześladowano jego rodzinę. Po zakończeniu wojny był wicestarostą w Zamościu z ramienia SL. Od 1946 prowadził własną kancelarię adwokacką. Odznaczony w 1947 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1947-1952 sprawował mandat posła z listy PSL "Nowe Wyzwolenie". Był sekretarzem Sejmu[1]. Zmarł w 1975 roku, pochowany jest na cmentarzu w Zwierzyńcu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]