Janina Kamila Glanowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janina Kamila Glanowska
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1934
Kraków

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 2011
Kraków

Zawód, zajęcie

urzędnik

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Janina Kamila Glanowska (ur. 1 maja 1934 w Krakowie, zm. 1 czerwca 2011 tamże) – polska urzędniczka, propagatorka kultury ludowej.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Była córką górnika, Jana Rogozika (ur. 1906, zm. 1993) oraz Stefanii Mitki (ur. 1909, zm. 2003). Absolwentka Państwowego Liceum Bibliotekarskiego w Krakowie, gdzie zdała maturę w 1952 r. W latach 1952–1956 studiowała filologię romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim (studiów nie ukończyła). Pracowała później m.in. w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Krakowie (do 1959), Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym w Skawinie oraz w Wydziale Kultury i Sztuki Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (1960–1975, jako inspektor ds. plastyki ludowej i folkloru). W latach 1964 podjęła, a w 1968 roku ukończyła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, gdzie uzyskała tytuł magistra pedagogiki. W 1975 roku pracowała w Wydziale Kultury Urzędu Miasta Krakowa[1].

Jako urzędniczka wspierała animatorów kultury, festiwale, konkursy, wystawy powiązane ze sztuką ludową[2]. Była współtwórczynią i propagatorką ważnych wydarzeń kulturalnych, m.in. Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem (współpracowała z biurem festiwalu w latach 1965–1999, była sekretarzem jury, działała przy koordynacji wydarzenia i tworzeniu jego regulaminu)[3], Konkursu Zdobnictwa Bibułkowego w Żywcu (kompletowała składy komisji konkursowej, bywała konkursową jurorką), Festiwalu Folkloru Górali Polskich, konkursów „Sabałowe Bajania” (Bukowina Tatrzańska), „Góralski Karnawał” (tamże), „Malowana Chata” (Zalipie)[4]. Wspólnie z Pracownią Badania Sztuki Ludowej IS PAN gromadziła materiały na temat sztuki ludowej powiatów województwa krakowskiego[2]. Współpracowała z licznymi instytucjami, m.in. z Muzeum Etnograficznym w Krakowie, krakowskim oddziałem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, Małopolskim Ośrodkiem Kultury, Fundacją Cepelia oraz organizacjami kulturalnymi z Myślenic[5]. Mimo przejścia na emeryturę w 1984 roku, nadal aktywnie wspierała kulturę Małopolski[1]. Zmarła 1 czerwca 2011 roku[2].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Koczwara 2014 ↓, s. 44
  2. a b c Koczwara 2014 ↓, s. 45
  3. a b Koczwara 2014 ↓, s. 48
  4. Koczwara 2014 ↓, s. 47.
  5. Koczwara 2014 ↓, s. 46.
  6. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Koczwara, Janina Kamila Glanowska, [w:] Anna Spiss, Jan Święch (red.), Etnografowie i ludoznawcy polscy: sylwetki, szkice biograficzne, tom IV, Wrocław 2014, ISBN 978-83-87623-65-4, OCLC 55860393 [dostęp 2019-06-24].