Janusz Krzysztof Kozłowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Janusz K. Kozłowski)
Janusz Krzysztof Kozłowski
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1936
Kraków

Zawód, zajęcie

archeolog

Tytuł naukowy

profesor doktor habilitowany

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Janusz Krzysztof Kozłowski (ur. 21 sierpnia 1936 w Krakowie) – profesor zwyczajny dr hab., polski archeolog, encyklopedysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia archeologiczne w IA UJ w 1957 roku, a następnie w Institut de Paléontologie Humaine w Paryżu, gdzie 1961 uzyskał stopień doktora. W 1967 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1976 roku otrzymał tytuł profesorski. Wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, uniwersytetów w Liège, Brukseli i Ghent, Collège de France, Harvard University (Cambridge). Doktor honoris causa uniwersytetu w Bordeaux.

Prowadził badania wykopaliskowe na wielu stanowiskach m.in. w Polsce, Egipcie, Bułgarii, Grecji, Turcji, Czarnogórze, Maroko, Antylach, Kubie i na Słowacji.

Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]

Prowadzi badania nad epoką kamienia, zwłaszcza nad przejściem od paleolitu środkowego do górnego, początkami homo sapiens sapiens, zróżnicowaniem kulturowym w paleolicie górnym, neolityzacją Europy Centralnej, a także archeologią Ameryki Środkowej.

Członkostwo w organizacjach i redakcjach[edytuj | edytuj kod]

Członek Polskiej Akademii Umiejętności, Prezes Union Académique Internationale, wiceprzewodniczący International Council of Philosophy and Human Sciences UNESCO, członek Permanent Council of the Union Internationale des Sciences Prehistoriques et Protohistoriques i przewodniczący Komisji 8 UISPP, honorowy członek British Prehistoric Society, członek korespondent Niemieckiego Instytutu Archeologicznego, członek Instituto Italiano de Preistoria e Protostoria. Jest członkiem zespołów redakcyjnych „Geoarchaeology” (USA), „L'Anthropologie” (Francja), „Praehistoria” (Węgry), „Archaeology and Ethnology of Eurasia” (Rosja), „Prehistoire Europeene” (Belgia), „Mediterranean Archaeology and Archaeometry” (Grecja), „Eurasian Prehistory” (Polska-USA).

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Epoka kamienia na ziemiach polskich, 1977.
  • Il paleolitico. Uomo, ambiente e culture, 1988.
  • Les hommes et les climats à l'age de mammouth, 1989.
  • Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu, 1990 (z B. Ginterem).
  • L'art de la prehistoire en Europe orientale, 1992.
  • Encyklopedia historyczna świata t. I, Prehistoria (opracowanie naukowe).
  • Wielka Historia Polski t. I, Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), 1998 (z P. Kaczanowskim).
  • Wielka Historia Świata t. I, Świat przed „rewolucją” neolityczną, 2004.
  • Preceramic Cultures in the Carribbean, 1974.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]