Janusz Leleno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Leleno
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1916
Warszawa

Data i miejsce śmierci

17 października 2004
Warszawa

Zawód, zajęcie

sędzia sportowy

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Janusz Leleno (ur. 8 lipca 1916 w Warszawie, zm. 17 października 2004) – polski sędzia lekkoatletyczny, specjalista chodu sportowego i konkurencji rzutowych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uprawiał lekkoatletykę w klubie warszawskim Orzeł, trenował także spadochroniarstwo oraz boks w warszawskiej Polonii (pod kierunkiem Feliksa Stamma). W 1937 ukończył kurs sędziego lekkoatletyki i został działaczem – sędzią i organizatorem zawodów. Zaliczał się do czołowych propagatorów chodu sportowego w Polsce, wykształcił wielu swoich następców – sędziów; miał międzynarodowe uprawnienia sędziowskie w chodzie sportowym. Pozostał aktywny do końca życia, m.in. pracował przy organizacji mistrzostw Polski juniorów w hali w 2004.

Weteran II wojny światowej, uczestniczył w kampanii wrześniowej; przebywał w niewoli w ZSRR, następnie w wojskach lotniczych w Bejrucie i potem we Francji. Ponownie trafił do niewoli, tym razem niemieckiej. W latach 1944–1946 służył w jednostkach polskich przy armii amerykańskiej.

3 czerwca 2004 w ambasadzie Francji w Warszawie został odznaczony Legią Honorową.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 8B, rząd V, grób 2).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]