Japoński horror

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Japoński horror w kulturze popularnej, znany jest z unikania konwencjonalnych rozwiązań i tematów znanych z zachodnich horrorów. Gatunek ten koncentruje się na psychologii człowieka oraz budowaniu napięcia, filmy często nawiązują do tematyki duchów i poltergeistów, a wiele z nich zawiera nawiązania do religii ludowej m.in.: egzorcyzmy, szamanizm, prekognicja oraz yōkai. Często horror japoński nie jest do końca rozumiany przez widzów z Europy ponieważ odwołuje się dalekowschodnich religii, wierzeń[1].

Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Japoński horror ma źródła wśród opowieści o duchach z okresu Edo i okresu Meiji, które były znane jako kaidan. Ludowe bajki miały wielki wpływ na współczesne filmy, zwłaszcza tradycyjna postać japońskiego ducha.

Opowieści o duchach były częstym motywem w literaturze japońskiej, ich historia sięga co najmniej do okresu Heian (794-1185). Konjaku-monogatari zawiera wiele opowieści o duchach z Indii, Chin i Japonii.

Film[edytuj | edytuj kod]

Ważne dzieła[edytuj | edytuj kod]

Znani reżyserzy[edytuj | edytuj kod]

Gry[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Survival horror.

Wpływ[edytuj | edytuj kod]

W ciągu ostatnich kilku lat popularne japońskie horrory zostały ponownie wyreżyserowane i przeniesione na amerykański rynek. Oto niektóre z japońskich horrorów, które zostały przeniesione na amerykański rynek:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strach z Azji rodem! [online], horror.com.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Agnieszka Kijewska, Styl japońskich horrorów [online], Skośnooki Strach, 23 października 2018 [dostęp 2021-01-09].