Jaraczewo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaraczewo
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Dwór w Jaraczewie (Chytrów)
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

jarociński

Gmina

Jaraczewo

Prawa miejskie

1519–1934 i od 2016

Burmistrz

Dariusz Strugała

Powierzchnia

10,08[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


1374[1]
136[1] os./km²

Strefa numeracyjna

62

Kod pocztowy

63-233

Tablice rejestracyjne

PJA

Położenie na mapie gminy Jaraczewo
Mapa konturowa gminy Jaraczewo, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Jaraczewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaraczewo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jaraczewo”
Położenie na mapie powiatu jarocińskiego
Mapa konturowa powiatu jarocińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jaraczewo”
Ziemia51°58′13,0″N 17°17′46,2″E/51,970278 17,296167
TERC (TERYT)

3006014[2]

SIMC

0199088

Urząd miejski
ul. Jarocińska 1
63-233 Jaraczewo
Strona internetowa
BIP

Jaraczewo (daw. Jaraczew) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jaraczewo.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miasto położone jest przy drodze krajowej nr 12 Łęknica-Leszno-Jaraczewo-Kalisz-Dorohusk, ok. 10 km na zachód od Jarocina, ok. 45 km na północny zachód od Ostrowa i ok. 70 km na południowy wschód od Poznania.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość ma metrykę średniowieczną. Nazwa notowana od XIV wieku i miała prawie cały czas tą samą formę: 1394 Benek de Jaraczewo, 1401 de Iaraczewo, 1415 Jeraczewo, 1498 de Iaraczewo, 1510 Jaraczewo villa, Jaraczew oppidium, 1620 Jaraczewo Villa, 1674 Iaraczew oppidium, Jaraczewo, 1789 Miasteczko Jaraczew, 1882 Jaraczew lub Jaraczewo. Nazwa pochodzi od nazwy osobowej Jaracz[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1519–1934 Jaraczewo posiadało prawa miejskie. Miejscowość była gniazdem rodowym wielkopolskiej rodziny szlacheckiej Jaraczewskich herbu Zaremba, do których należała przez cztery wieki. W XV wieku przedstawiciele rodu ufundowali w miejscowości kościół, w którym znajdowały się portrety fundatorów oraz ich groby rodowe m.in. Adama Jaraczewskiego zm. w 1657 roku uczestnika bitwy pod Chocimiem oraz potopu szwedzkiego[4][5].

Do II rozbioru Polski (1793) Jaraczewo leżało w województwie kaliskim; w wyniku rozbioru województwo kaliskie zostało włączone do Królestwa Prus, do prowincji Prusy Południowe.

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze pruskim. Jako miasto opisał ją XIX wieczny Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. W 1811 znajdowało się w nim 34 domy z 560 mieszkańcami, a w 1837 ich liczba wzrosła do 817. W 1871 roku w miejscowości było 92 domy, w których zamieszkiwało 1105 mieszkańców w tym 832 katolików, 147 żydów i 126 ewangelików. W 1875 roku liczba mieszkańców spadła do 1068. W mieście mieszkało wówczas 298 analfabetów[4].

Pod koniec XIX wieku Jaraczewscy utracili majątki w mieście. W 1882 roku znajdował się w nim kościół katolicki, synagoga, kilkuklasowa szkoła elementarna, urząd poborowy (podatkowy) oraz pocztowy, a także kasa pożyczkowa, kółko włościańskie, trzy gorzelnie oraz fabryka serów. W mieście w XIX wieku odbywały się cztery jarmarki rocznie[4].

Słownik odnotowuje również odkrycie archeologiczne jakie miało miejsce w okolicy miejscowości. W XIX wieku wykopano brązowe pierścienie i ostrze żelazne oszczepu[4].

Pod koniec II wojny światowej 9 lutego 1945 roku na okolicznym polu rozbił się amerykański bombowiec. W katastrofie zginęło 5 żołnierzy. Miejsce to zostało upamiętnione krzyżem i tablicą.

1 stycznia 2016 roku Jaraczewo odzyskało prawa miejskie[6].

W 2022 r. zamieszkiwało je 1374 osób[1].

29 grudnia 2022 roku w Parku im. Powstańców Wielkopolskich w Jaraczewie odsłonięto poświęcony Powstańcom pomnik.[7]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • rynek miejski z ośmioma wylotami ulic i zabudową głównie z XIX wieku;
  • kościół klasycystyczny św. Marii Magdaleny z XIX wieku;
  • dwór z pierwszej połowy XIX wieku.

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]

W mieście znajduje się jedna parafia rzymskokatolicka:

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Współpraca[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08].
  2. Rejestr TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-10-18].
  3. Rymut 1997 ↓, s. 90.
  4. a b c d Jaraczew lub Jaraczewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 445.
  5. a b Adam Boniecki 1905 ↓.
  6. Dz.U. z 2015 r. poz. 1083
  7. Portal, W Jaraczewie odsłonięto pomnik Powstańców Wielkopolskich [ZDJĘCIA] [online], Jarocinska.pl: Wiadomości z Jarocina. Z ostatniej chwili, dzisiaj w Jarocinie, 29 grudnia 2022 [dostęp 2024-01-27] (pol.).
  8. Marek Tarczyński 1980 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]