Jaskinia Łokietka
50°12′06″N 19°49′07″E/50,201728 19,818614 Sala Rycerska w Jaskini Łokietka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie |
Gmina Skała w pobliżu wsi Ojców |
| Właściciel | |
| Długość |
320 m |
| Deniwelacja |
7 m |
| Wysokość otworów |
453 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 50°12′06″N 19°49′07″E/50,201728 19,818614
| |
Jaskinia Łokietka lub Grota Łokietka (dawniej znana między innymi jako Grota Królewska[1][2]) – jaskinia krasowa o rozwinięciu poziomym w Dolinie Sąspowskiej w północno-zachodnim zboczu Chełmowej Góry w obrębie Ojcowskiego Parku Narodowego, udostępniona dla ruchu turystycznego.
Z jaskinią wiąże się legenda o Władysławie Łokietku, który schronił się w niej na okres około 6 tygodni po ucieczce z Krakowa przed wojskami czeskiego króla Wacława II. Życie uratował mu pająk, który zasłonił otwór jaskini pajęczyną, wprowadzając w błąd pościg. Pamiątką po tym wydarzeniu są nazwy jaskini oraz poszczególnych jej komór, a także brama w kształcie pajęczej sieci, zamykająca wejście.
Do wejścia prowadzi wąska szczelina skalna o długości 20 metrów (pozostałość korytarza, którego strop zawalił się). Korytarz zwany Głównym prowadzi do Sali Rycerskiej o wymiarach 25 × 10 metrów, z którego wychodzą dwa korytarze: schodami w dół do tak zwanej Sypialni (sztucznie przebity w roku 1974 przez górników Antoniego Jaźwińskiego, Antoniego Kaziróda i Stefana Czerniaka z Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” w Bukownie koło Olkusza) oraz tak zwanej Kuchni, sali znajdującej się blisko powierzchni ziemi (ze stropu zwisają korzenie drzew). Sypialnia jest największą salą jaskini o wymiarach 20 × 30 metrów. Szata naciekowa Jaskini Łokietka jest uboga, zachowała się tylko w niedostępnych miejscach. Łączna długość korytarzy i komór wynosi około 270 metrów, temperatura wynosi 7–8 °C.
Jaskinia ta była znana od dawna. Pierwsze wzmianki pochodzą z końca XVII wieku, gdy nosiła nazwę Spelunca Regia (Jaskinia Królewska)[1]. Od końca XVIII wieku stanowiła atrakcję turystyczną, zwiedzano ją, wraz z sąsiednią Jaskinią Ciemną, w czasie odwiedzin popularnego wówczas Ojcowa. W 1927 uznana za zabytek.
Jaskinia Łokietka przystosowana jest do obsługi masowego ruchu turystycznego. Istnieją ułatwienia w postaci drewnianych schodów, oświetlenia elektrycznego (od 1987). Rocznie zwiedza ją ponad 90 tysięcy osób[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
-
Łokietek pod Ojcowem, Wojciech Gerson -
-
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Urszula Bijak, Mariusz Rutkowski. Problemy ze standaryzacją nazw polskich jaskiń. „Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji”. 23, s. 29-35, 2012. ISSN 2083-2214.
- ↑ Łokietkowska jaskinia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 689. opis jaskini w haśle '''Ojców''', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 414.
- ↑ Zygmunt Kruczek: FREKWENCJA W ATRAKCJACH TURYSTYCZNYCH. Polska Organizacja Turystyczna, 2014. s. 61. [dostęp 2017-08-28].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Christian Parma, Najpiękniejsze jaskinie, Warszawa: Wydawnictwo Voyager, 1992, ISBN 83-85496-01-7, OCLC 830058051.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Opis jaskini w serwisie Epimenides (pol.)
- Jaskinia Łokietka (pol.)
- Ojcowski Park Narodowy: Jaskinia Łokietka (pol.)
- Zdjęcia i opis jaskini (pol.)