Jaskinia Draba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia Draba
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Położenie

Wyżyna Wieluńska
Góra Zelce
Rezerwat przyrody Węże

Długość

67 m

Głębokość

3,8 m

Deniwelacja

5,3 m

Wysokość otworów

210,5 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku W

Ochrona
i dostępność

rezerwat

Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Draba”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Draba”
Ziemia51°05′56″N 18°47′33″E/51,098889 18,792500
Przekrój jaskini

Jaskinia Drabajaskinia o długości 67 metrów i głębokości 3,8 metra w Górze Zelce (Jura Wieluńska). Odkryta w dwudziestoleciu międzywojennym, podczas II wojny światowej pełniła funkcję schronu dla mieszkańców pobliskich miejscowości, m.in. wsi Węże.

Do jaskini prowadzi trójkątny otwór w postaci leja krasowego ze skalną ścianką o szerokości 120 cm i wysokości 80 cm, umieszczony w niewielkim wyrobisku. Jaskinia składa się z siedmiu części: Korytarza Wejściowego, Korytarza Prostego, Sali Na Rozdrożu, Wielkiej Sali Złomisk, Ciasnej Studni i dwóch Korytarzy Szpatowców. Na jej dnie spotkać można wiele dużych płyt i bloków wapiennych. Szata naciekowa została w większości zniszczona wskutek eksploatacji kalcytu prowadzonej w latach 1950–1957. Na stropie Korytarza Prostego zachowały się pozostałości połamanych stalaktytów, polewy, żebra i grzybki naciekowe, a na ścianach żyła krystalicznego, laminowanego kalcytu. Namulisko występuje zarówno w Korytarzu Prostym, jak i Korytarzach Szpatowców, gdzie miejscami zajmuje cały przekrój korytarzy. Jaskinia Draba jest miejscem hibernacji nietoperzy, głównie gacka brunatnego. Zaobserwować tu można również pajęczaki i komary.

Jaskinię objęto ochroną w ramach rezerwatu przyrody Węże w Załęczańskim Parku Krajobrazowym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jaskinia Draba. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2017-08-23].