Jean-Jacques Démafouth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Jacques Démafouth
Data i miejsce urodzenia

3 października 1959
Bangi

Minister obrony
Okres

od 1999
do 2001

Jean-Jacques Démafouth (ur. 3 października 1959 w Bangi), środkowoafrykański polityk i przywódca wojskowy. Minister obrony w latach 1999-2001. Lider Ludowej Armii na rzecz Odbudowy Demokracji (APRD) od 2008.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jean-Jacques Démafouth urodził się w 1959 w Bangi jako piąty z 17 dzieci. Jego ojciec Albert Démafouth walczył w szeregach armii francuskiej w czasie II wojny światowej. Ukończył szkołę średnią Collège de Sibut, Collège de Berberati oraz Lycèe Barthélemy Boganda w Bangi[1][2].

W wieku 20 lat zaangażował się w działalność polityczną. W 1979 wstąpił do powstałego Ruchu na rzecz Wyzwolenia Ludu Środkowoafrykańskiego (Mouvement pour la Libération du Peuple Centrafricain, MLPC) na czele z Ange-Félixem Patassé, ugrupowania politycznego działającego w podziemiu aż do 1991[1].

W latach 1985-1991 przebywał na uchodźstwie we Francji, gdzie działał w strukturach Stowarzyszenia Obrony Praw Człowieka i Ochrony Uchodźców. Był członkiem sekcji francuskiej Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka[1].

W 1993, po wyborze na Ange-Félixa Patassé na prezydenta Republiki Środkowoafrykańskiej, powrócił do kraju. Od 1993 do 1996 pełnił funkcję doradcy prawnego przy Prezydencie Republiki. W latach 1996-1999 był osobistym doradcą prezydenta. Natomiast od listopada 1999 do sierpnia 2001 zajmował stanowisko ministra obrony. W 1995 na kongresie MLPC został wybrany przewodniczącym partyjnej Komisji Kontroli i Arbitrażu[1].

W sierpniu 2001 został oskarżony przez prezydenta Patassé o udział w próbie zamachu stanu[3]. Został aresztowany, jednak w październiku 2002 jako jeden z 49 osób został uniewinniony przez sąd z braku dowodów[4]. Po zwolnieniu wyjechał do Francji[5], w której przebywał do grudnia 2008[6].

Jako kandydat niezależny postanowił wziąć udział w wyborach prezydenckich 13 marca 2005. W grudniu 2004 sąd konstytucyjny odrzucił jednak jego kandydaturę z powodu różnicy w dacie urodzenia widniejącej w akcie urodzenia a tej ze zgłoszenia kandydatury[5]. Ostatecznie został jednak dopuszczony do udziału w wyborach, zdobywając w nich 1,27% głosów poparcia[7].

W marcu 2008 został wybrany liderem Ludowej Armii na rzecz Odbudowy Demokracji (APRD), ugrupowania walczącego przeciw rządom prezydenta François Bozizé. Zadeklarował wolę zaangażowania się w proces pokojowy[8]. 9 maja 2008 APRD pod jego przywództwem zawarła zawieszenie broni, które zakładało natychmiastowe wstrzymanie walk, powszechną amnestię dla bojowników, zwolnienie już zatrzymanych oraz rozpoczęcie procesu ich integracji z armią[9]. 20 grudnia 2008 podpisał w imieniu APRD porozumienie pokojowe kończące walki grup partyzanckich z administracją prezydenta Bozizé, tzw. Całkowity Dialog Polityczny (Inclusive Political Dialogue, IPD). Porozumienie przewidywało utworzenie rządu jedności narodowej, który miał sprawować władzę do czasu organizacji demokratycznych wyborów w 2010[6].

Jean-Jacques Démafouth zadeklarował zamiar startu w wyborach prezydenckich planowanych na październik 2010[10].

Jest żonaty z Danièle Démafouth, z zawodu profesor prawa na Uniwersytecie w Bangi i adwokat. Ma troje dzieci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Qui est Jean-Jacques DEMAFOUTH ?. multimania.fr. [dostęp 2010-07-14]. (fr.).
  2. Qui est Jean-Jacques DEMAFOUTH. multimania.f. [dostęp 2010-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)]. (fr.).
  3. CAR defence minister arrested. BBC News, 26 sierpnia 2001. [dostęp 2010-07-14]. (ang.).
  4. CAR ex-minister acquitted in coup trial. BBC News, 7 października 2002. [dostęp 2010-07-14]. (ang.).
  5. a b Présidentielle en RCA: seuls cinq candidats admis à se présenter. sangonet.com, 30 grudnia 2004. [dostęp 2010-07-14]. (fr.).
  6. a b News Bulletin - End of inclusive political dialogue. reliefweb.int, 15. [dostęp 2010-07-14]. (ang.).
  7. Elections in the Central African Republic. African Elections Database. [dostęp 2010-07-14]. (ang.).
  8. Ex-defence minister claims to lead Central African rebels. ReliefWeb, 28 marca 2008. [dostęp 2010-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-21)]. (ang.).
  9. Popular Army for the Restoration of the Republic and Democracy (APRD). armed-groups.org. [dostęp 2010-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-14)]. (ang.).
  10. Ban worried over CAR disappearances. news24, 1 lipca 2010. [dostęp 2010-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).