Jerapetra
 Widok nadbrzeżnej części miasta na tle masywów górskich | |
| Państwo | |
|---|---|
| Administracja zdecentralizowana | |
| Region | |
| Jednostka regionalna | |
| Gmina | |
| Powierzchnia |
3 km² |
| Wysokość |
18 m n.p.m. |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
284 |
| Kod pocztowy |
72x xx |
| Tablice rejestracyjne |
AN |
Położenie na mapie Krety  | |
Położenie na mapie Grecji  | |
 35°00′20,02″N 25°44′07,94″E/35,005561 25,735539
| |
| Strona internetowa | |
Jerápetra (gr. Ιεράπετρα) – miasto w Grecji, na południowo-wschodnim wybrzeżu Krety, w administracji zdecentralizowanej Kreta, w regionie Kreta, w jednostce regionalnej Lasiti. Siedziba gminy Jerapetra. W 2011 roku liczyło 12 355 mieszkańców[1].
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Jedyne miasto południowego wybrzeża Krety, o najwyższej temperaturze zarówno latem, jak i zimą, co zawdzięcza stałemu wpływowi powietrza z kontynentu afrykańskiego, od którego w linii prostej dzieli je ok. 300 km. Jest zarazem najdalej na południe wysuniętym miastem Europy, usytuowanym w najwęższym miejscu (14 km) wyspy. Podstawą miejscowej gospodarki są okoliczne tereny rolniczych upraw (pomidory i wczesne warzywa), turystyka odgrywa drugorzędną rolę.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W starożytności znane pod nazwą Hierapytna, było strategicznie ważnym miejscem dla greckiego handlu z Afryką, a w IV wieku p.n.e. stało się jednym z najważniejszych miast Krety. Istotną rolę odgrywało również w okresie panowania rzymskiego, kiedy powstały teatry, łaźnie i świątynie, nie zachowane jednak do dziś. W IX wieku miasto zostało zniszczone podczas najazdów arabskich; ponownie rozwinęło się w czasach rządów Wenecjan i Turków.
Obecnie to rozległe przestrzennie miasto o dość niskiej zabudowie, rozciągnięte wzdłuż plaż zatoki Jerapetra na obrzeżu Morza Libijskiego.
Zabytki i obiekty turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Dzisiejsze Jerapetra jest pozbawionym wyrazu miastem o wyglądzie współczesnym, oferującym głównie komfort spokojnego wypoczynku. Pewną atrakcję turystyczną stanowią jedynie uliczki starówki z czasów tureckich. W obecnej zabudowie wyróżnia się:
- twierdza portowa Kales – zbudowana w XV wieku na przylądku przez Wenecjan
- stary meczet z towarzyszącym minaretem i publicznym zdrojem (çeşme) do ablucji
- „dom Napoleona” – dom rodziny Peruliu, w którym według miejscowej tradycji miał anonimowo nocować Napoleon Bonaparte w drodze do Egiptu (1798)
- muzeum archeologiczne – w zaadaptowanym budynku dawnej szkoły tureckiej, z bogatymi zbiorami ceramiki; na uwagę zasługuje minojski sarkofag zdobiony scenami z życia codziennego oraz posąg bogini Demeter
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przewodniki Baedeker – Kreta. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2007, s. 197-198, ISBN 978-3-8297-6496-4.
- Klaus Bötig: Kreta. Hamburg: Hoffmann und Campe, 1989, s. 69-70, ISBN 3-455-10013-9.
- Nikos P. Papadakis: The Exiled Archaeological Treasures of Ierapetra. Ierapetra: The Prefectural Council of Lassithi, 1997.