Jerzy Bossak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Bossak
Ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Jerzy Burger-Naum

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1910
Rostów nad Donem, Rosja

Data i miejsce śmierci

23 maja 1989
Warszawa

Zawód

reżyser, pedagog, dziennikarz

Lata aktywności

1945–1968

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
POL Zasłużony Kultury Narodowej (1985)
Grób Jerzego Bossaka i jego żony Ireny na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, 23 lipca 2008

Jerzy Bossak, właśc. Jerzy Burger-Naum (ur. 31 lipca 1910 w Rostowie nad Donem, zm. 23 maja 1989 w Warszawie) – polski reżyser filmów dokumentalnych, pedagog, dziennikarz.

Gwiazda w łódzkiej Alei Gwiazd

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Karola. Po ojczymie nosił nazwisko Jerzy Szelubski. Ukończył prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Przed wojną we Lwowie redagował między innymi dział filmowy w piśmie „Sygnały”, współpracował z pismem „Dziennik Popularny”, w 1928 był współzałożycielem Stowarzyszenia Miłośników Filmu Artystycznego „Start”.

W czasie wojny od 1943 roku uczestniczył w tworzeniu „Czołówki Filmowej” Wojska Polskiego, towarzysząc jako filmowiec przemarszowi armii polskiej do Berlina.

Był pierwszym polskim dokumentalistą, który otrzymał nagrodę na MFF w Cannes, za film Powódź.

Po wojnie był profesorem PWST w Łodzi. W latach 1944–1948 pełnił funkcję redaktora Polskiej Kroniki Filmowej, współpracował z Wytwórnią Filmową „Czołówka”.

Był inicjatorem zbudowania pierwszego po wojnie budynku w zburzonej Warszawie, z myślą o utworzeniu Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, gdzie później pełnił funkcję kierownika artystycznego. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera AII-2-11)[1].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Majdanek cmentarzysko Europy, 1944 – wraz z Aleksandrem Fordem)
  • Bitwa o Kołobrzeg, 1945
  • Most, 1946
  • Powódź, 1947 – film uhonorowany nagrodami na Festiwalu Filmowym w Cannes
  • Powrót na Stare Miasto, 1954
  • W pogoni za żółtą koszulką, 1954
  • Wrzesień – tak było, 1961
  • Requiem dla 500 tysięcy, 1963 – wraz z Wacławem Kaźmierczakiem
  • Dokument Walki, 1967
  • 273 dni poniżej zera, 1968
  • Polacy na frontach II wojny światowej, 1969
  • Impresario, 1985
  • Chopin w Polsce, 1985

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W roku 1983 powstał film niemiecki reżysera Klausa Wildenhahna pod tytułem Ein Film für Bossak und Leacock, którego bohaterem jest - między innymi - Jerzy Bossak. Po śmierci Bossak stał się bohaterem polskiego filmu dokumentalnego pod tytułem Życie jak film, zrealizowanego w 1994 przez Jadwigę Zajicek.

12 grudnia 2005 roku w Łodzi została odsłonięta przez Andrzeja Wajdę i Małgorzatę Burzyńską-Keller Gwiazda Jerzego Bossaka. Fundatorem Gwiazdy jest Fundacja Ochrony Dziedzictwa Kultury Żydów[4].

W roku 2010 powstał film wyprodukowany przez Romasz-Studio w reżyserii Małgorzaty Burzyńskiej-Keller zatytułowany Bossak. Kronika wypadków filmowych. Uroczysta premiera odbyła się w Muzeum Kinematografii w Łodzi, a następnie film został pokazany na wielu festiwalach m.in. na krakowskim Festiwalu Filmów Dokumentalnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1243 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie kinematografii”.
  3. M.P. z 1946 r. nr 29, poz. 56 „w uznaniu zasług, położonych dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie odbudowy przemysłu filmowego w m. Łodzi”.
  4. Gwiazda Jerzego Bossaka w łódzkiej Alei Gwiazd, stopklatka.pl, 12.12.2005

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]