Jerzy Grohman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Grohman
Data i miejsce urodzenia

1922
Łódź

Data i miejsce śmierci

22 maja 2017
Warszawa

Miejsce spoczynku

Stary Cmentarz w Łodzi

Zawód, zajęcie

ekonomista, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Jerzy Grohman (ur. 1922 w Łodzi, zm. 22 maja 2017 w Warszawie[1]) – polski ekonomista i polityk, wnuk Ludwika Grohmana i syn Leona Grohmana – fabrykantów łódzkich oraz syn aktorki Aliny Gryficz-Mielewskiej[2], laureat Nagrody Kisiela w 1991, skarbnik Ruchu Stu, kandydat do Sejmu z listy AWS w wyborach parlamentarnych w 1997.

W młodości ukończył naukę w Prywatnym Gimnazjum Męskim Aleksego Zimowskiego w Łodzi[3]. Podczas II wojny światowej odrzucił możliwość przyjęcia obywatelstwa niemieckiego i z tego powodu zmuszony do opuszczenia Łodzi; cały 1940 spędził w Krośnie, z którego następnie wyjechał do Krakowa[4]. Ukończył studia na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, uzyskując tytuł magistra ekonomii. Był współwłaścicielem przedsiębiorstw w Wałbrzychu i Zgierzu.

Przez szereg lat piastował wiele funkcji: dyrektor zarządu głównego Stowarzyszenia Księgowych w Polsce, główny księgowy Związku Kompozytorów w Warszawie, prezes zarządu Niezależnego Instytutu Wydawniczego – wydawcę m.in. Nowego Świata, współtwórca i prezes Stowarzyszenia Przemysłowców Polskich. Był ministrem ds. reprywatyzacji w kancelarii Lecha Wałęsy.

Jego żoną była mecenas Hanna Nowodworska-Grohman[5]. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na Starym Cmentarzu w Łodzi[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Grohman. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-05-27]. (pol.).
  2. Grohmanowie mieli niemieckie pochodzenie, ale nie wyparli się polskości [online], plus.dzienniklodzki.pl, 23 kwietnia 2019 [dostęp 2021-05-29] (pol.).
  3. Stanisław Zimowski, Prywatne Gimnazjum i Liceum Męskie Aleksego Zimowskiego w Łodzi, Łódź/Warszawa 2004.
  4. Niemieckimi śladami po "Ziemi Obiecanej", praca zbiorowa pod redakcją Krystyny Radziszewskiej, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Literatura, 1997, s-28-33, ISBN 83-87080-43-8
  5. Anna Gronczewska, Barwna historia rodziny Grohmanów, ojców przemysłowej Łodzi, „Dziennik Łódzki”, 18 października 2015 [dostęp 2017-05-29] (pol.).
  6. Jerzy Grohman, Warszawa, 27.05.2017 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2020-09-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]