Jerzy Hipolit Palusiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 21:21, 8 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jerzy Hipolit Palusiński
Palus
2 zwycięstwa
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1912
Częstochowa

Data i miejsce śmierci

1984
Fordingbridge

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Powietrzne RP
RAF

Jednostki

111 Eskadra Myśliwska,
Dywizjon 303

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
kampania wrześniowa,
bitwa o Anglię

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941)

Jerzy Hipolit Palusiński (ur. 13 sierpnia 1912 w Częstochowie[1], zm. 1984 w Fordingbridge), kapitan pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych.

Życiorys

Uczęszczał do Gimnazjum im. H. Sienkiewicza. Wraz z Hieronimem Dudwałem pod okiem profesora Jarzębińskiego zbudował szybowiec. Skończył kurs szybowcowy w Bezmiechowej w Bieszczadach. Ukończył Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, X promocja, 14. lokata.

Służył w 111. „Kościuszkowskiej” Eskadrze Myśliwskiej III Dywizjonu 1 Pułku Lotniczego na Okęciu w Warszawie.

1 września 1939 roku zaatakował 12 niemieckich samolotów[2], zestrzelił Dorniera Do 17, uszkodził drugi samolot, lecz sam został zestrzelony przez Messerschmitta Bf 110 pilotowanego przez feldfebla Herberta Condor(?), weterana Legionu Condor. Uszkodzonym samolotem wylądował na polu, ranny trafił wkrótce do szpitala.

5 września szpital został ewakuowany do Chełmna, 14 września ucieka ze szpitala z zamiarem dotarcia do swojej jednostki. Aresztowany przez sowietów w Derdekałach, ucieka z transportu kolejowego w rejonie Kijowa. Ponownie aresztowany w miejscowości Szepietówka i odesłany do szpitala w Równem. Po krótkim leczeniu ponowie ucieka i dociera do Lwowa. Przez Zakopane, Słowację przedostał się na Węgry, gdzie dotarł 18 listopada 1939 roku. Do końca 1939 roku udaje mu się dotrzeć do Francji, gdzie kontynuuje leczenie. Z Francji dociera do Anglii i otrzymuje numer służbowy P1388. Skierowany do legendarnego później Dywizjonu 303, gdzie dociera z grupą 21 pilotów 21 sierpnia 1940 roku. Służył również w dywizjonach: 306, 308, 316[3].

Po wojnie pozostał w Anglii, gdzie zmarł.

25 października 2011 roku w IV Liceum Ogólnokształcącym w Częstochowie odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniająca absolwenta szkoły kapitana pilota Jerzego Hipolita Palusińskiego.

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana zajmuje 141. pozycję z 2 zestrzeleniami pewnymi i 1 prawdopodobnym.

zestrzelenia pewne
  • Do-17 - 1 września 1939
  • ?
uszkodzenia
  • bombowiec niemiecki - 1 września 1939[4]

Odznaczenia

Przypisy

  1. R. King błędnie podaje miejsce urodzenia: Warszawa
  2. Wywiad z ppor. Jerzym Palusińskim. „Warszawski Dziennik Narodowy”. 245B, s. 5, 5 września 1939. 
  3. thesoutheastecho
  4. tablica pamiątkowa i informacja o uszkodzeniu bombowca

Bibliografia

Linki zewnętrzne