Jerzy Hipolit Palusiński
2 zwycięstwa | |
kapitan pilot | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jerzy Hipolit Palusiński (ur. 13 sierpnia 1912 w Częstochowie[1], zm. 1984 w Fordingbridge), kapitan pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych.
Życiorys
Uczęszczał do Gimnazjum im. H. Sienkiewicza. Wraz z Hieronimem Dudwałem pod okiem profesora Jarzębińskiego zbudował szybowiec. Skończył kurs szybowcowy w Bezmiechowej w Bieszczadach. Ukończył Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, X promocja, 14. lokata.
Służył w 111. „Kościuszkowskiej” Eskadrze Myśliwskiej III Dywizjonu 1 Pułku Lotniczego na Okęciu w Warszawie.
1 września 1939 roku zaatakował 12 niemieckich samolotów[2], zestrzelił Dorniera Do 17, uszkodził drugi samolot, lecz sam został zestrzelony przez Messerschmitta Bf 110 pilotowanego przez feldfebla Herberta Condor(?), weterana Legionu Condor. Uszkodzonym samolotem wylądował na polu, ranny trafił wkrótce do szpitala.
5 września szpital został ewakuowany do Chełmna, 14 września ucieka ze szpitala z zamiarem dotarcia do swojej jednostki. Aresztowany przez sowietów w Derdekałach, ucieka z transportu kolejowego w rejonie Kijowa. Ponownie aresztowany w miejscowości Szepietówka i odesłany do szpitala w Równem. Po krótkim leczeniu ponowie ucieka i dociera do Lwowa. Przez Zakopane, Słowację przedostał się na Węgry, gdzie dotarł 18 listopada 1939 roku. Do końca 1939 roku udaje mu się dotrzeć do Francji, gdzie kontynuuje leczenie. Z Francji dociera do Anglii i otrzymuje numer służbowy P1388. Skierowany do legendarnego później Dywizjonu 303, gdzie dociera z grupą 21 pilotów 21 sierpnia 1940 roku. Służył również w dywizjonach: 306, 308, 316[3].
Po wojnie pozostał w Anglii, gdzie zmarł.
25 października 2011 roku w IV Liceum Ogólnokształcącym w Częstochowie odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniająca absolwenta szkoły kapitana pilota Jerzego Hipolita Palusińskiego.
Zwycięstwa powietrzne
Na liście Bajana zajmuje 141. pozycję z 2 zestrzeleniami pewnymi i 1 prawdopodobnym.
- zestrzelenia pewne
- Do-17 - 1 września 1939
- ?
- uszkodzenia
- bombowiec niemiecki - 1 września 1939[4]
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari - 1948 r. - decyzja Rządu Polskiego na Uchodźstwie.
- Krzyż Walecznych - wrzesień 1939
Przypisy
- ↑ R. King błędnie podaje miejsce urodzenia: Warszawa
- ↑ Wywiad z ppor. Jerzym Palusińskim. „Warszawski Dziennik Narodowy”. 245B, s. 5, 5 września 1939.
- ↑ thesoutheastecho
- ↑ tablica pamiątkowa i informacja o uszkodzeniu bombowca
Bibliografia
- Richard King: Dywizjon 303 walka i codzienność. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2012, s. 60. ISBN 978-83-7243-979-6.
Linki zewnętrzne
- Absolwenci Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Oficerowie lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Polacy – uczestnicy bitwy o Anglię 1940
- Polscy piloci myśliwscy
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1912
- Zmarli w 1984
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej