Jerzy Jabłoński (poseł)

Jerzy Włodzimierz Jabłoński
	; Jerzy Jabłoński 1935 roku
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1895 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	23 marca 1986 ; Warszawa
	Poseł na Sejm IV kadencji (II RP)
Okres	od 1935; do 1938
Przynależność polityczna	BBWR.
	Odznaczenia

Jerzy Włodzimierz Jabłoński (ur. 3 kwietnia 1895 w Warszawie, zm. 23 marca 1986^[1]^[a] tamże) – polski ziemianin, rolnik, działacz społeczny i samorządowy, polityk, poseł na Sejm w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Szkołę Handlową E. Rontalera w 1912 roku, następnie studiował w latach 1912–1913 na Wydziale Humanistycznym Wolnej Wszechnicy Polskiej, na Studium Rolniczym UJ w Krakowie (w roku 1913/1914) i w Wyższej Szkole Rolniczej w Warszawie (w roku 1915/1916). W 1926 roku uzyskał dyplom inżyniera rolnika SGGW, zweryfikowany w 1950 roku (mgr agrotechniki SGGW).

Był właścicielem majątku Pniewo, gdzie gospodarował w latach 1918–1938. W okresie międzywojennym był członkiem Wydziału Powiatowego w Łomży, Rady i Wydziału Wojewódzkiego w Białymstoku, prezesem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego w Łomży i (w latach 1933–1938) Białostockiej Izby Rolniczej, członkiem komitetu finansowo-rolnego Związku Izb i Organizacji Rolniczych w Warszawie oraz Państwowej Rady Leśnej.

Politycznie był związany z BBWR. W czasie wyborów w 1935 roku został wybrany 39 404 głosami z listy państwowej w okręgu nr 42 obejmującym powiaty: łomżyński i ostrołęcki. W IV kadencji należał do Koła Rolników Sejmu i Senatu i pracował w komisjach: budżetowej (w której był sekretarzem) i komunikacji, a w 1938 roku w komisji specjalnej ds. oddłużenia rolnictwa oraz komisji specjalnej ds. cen artykułów rolniczych^[2]^[1].

Podczas II wojny światowej pracował jako administrator majątku Jackowice. Był żołnierzem AK.

Po wojnie pracował w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim w Gdańsku (1945), Ministerstwie Rolnictwa, jako inspektor i dyrektor Państwowego Zakładu Hodowli Koni (1946–1948) i pracownik Centralnego Zarządu Przedsiębiorstw Robót Komunikacyjnych (1948–1952), Warszawskiego Przedsiębiorstwa Robót Drogowych (1952–1956), Instytutu Jedwabiu Naturalnego w Milanówku (1956–1958) i Centralnej Biblioteki Rolniczej (1958–1968) w Warszawie^[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa Karola i Marii Józefy z domu Wosińskiej. Żoną Jerzego Jabłońskiego była Maria z domu Łączkowska (żołnierz AK, uhonorowana odznaczeniem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata), z którą miał dwoje dzieci – Janusza Jabłońskiego i Marię Ewę Jabłońską-Deptułę (1931–2008) – profesor historii, związaną z KUL, działaczkę opozycji niepodległościowei w PRL^[3].

Był bratem Witolda Andrzeja – sinologa.

Powtórnie ożenił się 12 grudnia 1951 roku z Izabellą Potulicką żona Jerzego Jabłońskiego była prawnuczką Stanisława Hutten–Czapskiego. Jej pierwszym mężem był Kazimierz Światopełk-Mirski^[4].

Autor wydanych w 2013 roku wspomnień Wpisany w wiek zmian. Pamiętnik samorządowca.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[5]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Według aktu zgonu – zmarł 24 marca 1986 roku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Jerzy Jabłoński. [dostęp 2012-06-29].
↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 175.
↑ Ewa Jabłońska-Deptuła (1931–2008). [dostęp 2012-09-10].
↑ Jerzy Jabłoński w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-06-29].
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy samorządowej i społecznej”.

[2] Według aktu zgonu – zmarł 24 marca 1986 roku

[BS-1] Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Jerzy Jabłoński. [dostęp 2012-06-29].

[S-3] Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 175.

[KUL-4] Ewa Jabłońska-Deptuła (1931–2008). [dostęp 2012-09-10].

[M-5] Jerzy Jabłoński w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-06-29].

[6] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy samorządowej i społecznej”.

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]