Jerzy Nasierowski (adwokat)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater |
Jerzy Nasierowski, ps. Tur, Jaszczur[1] (ur. 17 listopada 1908 w Warszawie, zm. 1953) – polski sędzia, adwokat i urzędnik państwowy, działacz Polskiego Państwa Podziemnego, w latach 1945–1947 poseł do Krajowej Rady Narodowej i wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. Ofiara systemu stalinowskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył szkołę średnią w Piotrkowie (1927) oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1933). Po ukończeniu aplikacji i asesury w stolicy przeniósł się w 1938 do Łodzi, gdzie został sędzią Sądu Grodzkiego. W 1939 znalazł się w okupowanym Krakowie. Był tam zatrudniony w miejskich zakładach elektrycznych, a od 1941 do 1945 prowadził prywatną kancelarię adwokacką. W strukturach polskiego państwa podziemnego sprawował funkcję kierownika Wydziału Likwidacji Skutków Wojny Okręgowej Delegatury Rządu na Kraj w Krakowie[2], a także przewodniczącego Cywilnego Sądu Specjalnego w Krakowie[3]. Na wiosnę 1945 mianowany radcą w Urzędzie Wojewódzkim, a później wicedyrektorem Okręgowego Urzędu Tymczasowego Zarządu Państwowego.
W czasie okupacji działał w Stronnictwie Pracy, a w 1945 został członkiem Stronnictwa Demokratycznego. Zasiadał w Prezydium Wojewódzkiego Komitetu oraz w Radzie Naczelnej. Od 1945 do 1947 z nominacji Stronnictwa pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Krakowie. W 1946 przeniósł się do Katowic, gdzie został mianowany dyrektorem okręgowego urzędu likwidacyjnego. W 1948 podjął pracę w Ministerstwie Finansów w Warszawie. Od 1949 pełnił obowiązki przewodniczącego Rady Administrcyjno-Samorządowej CK SD.
W latach 1945–1947 sprawował mandat posła do Krajowej Rady Narodowej. Nie wszedł w skład Sejmu Ustawodawczego RP. Szantażowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego popełnił samobójstwo. Pozostawił po sobie żonę i dwoje dzieci[4]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 104-5-25)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Marcinkowski, Alina Fitowa, Ruch ludowy w Małopolsce i na Śląsku 1939-1945: ludzie, myśl programowa, prasa konspiracyjna, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1987, s. 40
- ↑ Grzegorz Ostasz, Krakowska Okręgowa Delegatura, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 1996, s. 74, 150
- ↑ Krakowska Okręgowa..., s. 165
- ↑ Stanowisko w sprawie systemu komunistycznego, "Kurier Polski", nr 123 z 2 lipca 1990, s. 5
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JERZY FRANCISZEK JAN NASIEROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Nasierowski, w: Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 97
- W czterdziestą rocznicę powstania Krajowej Rady Narodowej: materiały i dokumenty, Kancelaria Sejmu, Warszawa 1984, s. ?
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie konspiracyjnego Stronnictwa Pracy
- Członkowie Prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych
- Ludzie związani z Krakowem
- Ludzie związani z sądownictwem Polskiego Państwa Podziemnego
- Politycy Stronnictwa Demokratycznego
- Polscy adwokaci
- Polscy samobójcy
- Sędziowie sądów grodzkich II Rzeczypospolitej
- Polskie ofiary represji stalinowskich
- Posłowie do Krajowej Rady Narodowej
- Radni Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie
- Urodzeni w 1908
- Zmarli w 1953
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urzędnicy ministerstw Polski Ludowej