Jevgeni Ossinovski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jevgeni Ossinovski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1986
Kohtla-Järve

Zawód, zajęcie

polityk

Partia

Partia Socjaldemokratyczna

Multimedia w Wikimedia Commons
Jevgeni Ossinovski (2021)

Jevgeni Ossinovski, ros. Евгений Олегович Осиновский, trb. Jewgienij Olegowicz Osinowski (ur. 15 marca 1986 w Kohtla-Järve) – estoński polityk pochodzenia rosyjskiego, poseł do Riigikogu, w latach 2014–2015 minister edukacji i badań naukowych, od 2015 do 2018 minister zdrowia i pracy, od 2015 do 2019 przewodniczący Partii Socjaldemokratycznej, przewodniczący rady miejskiej Tallinna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rosyjskojęzycznej rodzinie w Kohtla-Järve, jednak w dzieciństwie mieszkał także w Aseri, Tapa i Tallinnie. W okresie szkolnym był mistrzem szachowym w Lääne-Viruma. W 2004 ukończył naukę w średniej szkole realnej w Tallinnie ze srebrnym medalem. Został bakałarzem z dziedziny filozofii na Uniwersytecie w Tartu, następnie ukończył magisterskie studia politologiczne w London School of Economics and Political Science.

W 2011 przystąpił do Partii Socjaldemokratycznej. W wyborach w tym samym roku kandydował z numerem 415 i uzyskał mandat posła do Riigikogu XII kadencji w okręgu Ida-Virumaa. W wyborach samorządowych w 2013 był kandydatem SDE na burmistrza Narwy[1]. W wyborach do rady miejskiej zdobył największą liczbę głosów[2], choć ostatecznie ponownie wygrała w nich Partia Centrum.

W 2012 stanął na czele socjaldemokratycznej organizacji partyjnej w Ida-Virumaa[3]. W lutym 2014 ponownie wybrany na to stanowisko[4]. Po zawiązaniu koalicji między socjaldemokratami i Estońską Partią Reform Jewgienij Osinowski 26 marca 2014 został zaprzysiężony na urząd ministra edukacji i badań naukowych w rządzie Taaviego Rõivasa[5].

W 2015 uzyskał reelekcję na kolejną kadencję parlamentu[6], nie został natomiast nominowany do nowego gabinetu, kończąc urzędowanie 9 kwietnia 2015. W maju 2015 zastąpił Svena Miksera na funkcji przewodniczącego socjaldemokratów[7]. 14 września tego samego roku dołączył do rządu Taaviego Rõivasa jako minister zdrowia i pracy. Pozostał na tym stanowisku również w utworzonym 23 listopada 2016 rządzie Jüriego Ratasa[8]. Zrezygnował z funkcji ministerialnej 2 maja 2018, deklarując zamiar skoncentrowania się na działalności partyjnej[9]. W wyborach w 2019 utrzymał mandat deputowanego do Riigikogu[10]. W czerwcu tegoż roku na stanowisku przewodniczącego partii zastąpił go Indrek Saar[11]. Wybierany na radnego estońskiej stolicy; w listopadzie 2021 poinformował o odejściu z Riigikogu w związku z objęciem funkcji przewodniczącego rady miejskiej Tallinna w ramach koalicji między centrystami i socjaldemokratami[12]. W 2023 ponownie uzyskał mandat poselski do krajowego parlamentu[13].

Jest synem przedsiębiorcy Olega Ossinovskiego, który sponsorował Partię Socjaldemokratyczną[14]. Zasiadł w radzie przedsiębiorstwa rodzinnego Skinest Grupp. Wraz ze Stanislavem Tšerepanovem i Vadimem Belobrovtsevem znalazł się wśród polityków SDE, mających rosyjskie korzenie i wypowiadających się na tematy związane z mniejszością rosyjską[15][16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Евгений Осиновский готов жить в Нарве. dv.ee, 13 sierpnia 2013. [dostęp 2014-03-26]. (ros.).
  2. ↑ СДПЭ выдвинула кандидатом в мэры Нарвы Евгения Осиновского. gazeta.ee, 27 listopada 2013. [dostęp 2014-03-26]. (ros.).
  3. ↑ Социал-демократов Ида-Вирумаа возглавил Евгений Осиновский. err.ee, 21 stycznia 2012. [dostęp 2014-03-26]. (ros.).
  4. ↑ Социал-демократов Ида-Вирумаа вновь возглавил Евгений Осиновский. sotsdem.ee, 2 lutego 2014. [dostęp 2014-03-26]. (ros.).
  5. ↑ Peaminister Taavi Rõivase valitsus astus ametisse. valitsus.ee, 26 marca 2014. [dostęp 2014-03-26]. (est.).
  6. ↑ Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-03-02]. (est.).
  7. ↑ Ossinovski valiti sotside uueks juhiks, Mikser loobus. postimees.ee, 30 maja 2015. [dostęp 2015-09-23]. (est.).
  8. ↑ 49th cabinet of Estonia sworn in under Prime Minister Jüri Ratas. err.ee, 23 listopada 2016. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  9. ↑ New ministers Sikkut, Mäggi sworn in. err.ee, 2 maja 2018. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
  10. ↑ Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
  11. ↑ Sotsiaaldemokraadid valisid erakonna esimeheks Indrek Saare. err.ee, 7 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-03]. (est.).
  12. ↑ Jevgeni Ossinovski elected chairman of Tallinn City Council. err.ee, 19 listopada 2021. [dostęp 2021-11-29]. (ang.).
  13. ↑ Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-16]. (ang.).
  14. ↑ Tomasz Otocki: Kto trzyma kasę nad Bałtykiem. politykawschodnia.pl, 7 października 2011. [dostęp 2014-03-26].
  15. ↑ Осиновский: правительство замалчивает, что в стране уже свыше 100 000 граждан России. delfi.ee, 8 kwietnia 2012. [dostęp 2014-03-26]. (ros.).
  16. ↑ Почему государство не замечает русских?. delfi.ee, 14 maja 2012. [dostęp 2014-03-26]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy rząd Jüriego Ratasa (2016–2019)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Drugi rząd Taaviego Rõivasa (2015–2016)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Pierwszy rząd Taaviego Rõivasa (2014–2015)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jevgeni_Ossinovski&oldid=72365624”