Jezioro Bodeńskie (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Bodeńskie
Autor

Stanisław Dygat

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Warszawa

Język

język polski

Data wydania

1946

Wydawca

Państwowy Instytut Wydawniczy

Jezioro Bodeńskiedebiutancka powieść Stanisława Dygata napisana w latach 1942-43, wydana w 1946 w Warszawie przez Państwowy Instytut Wydawniczy.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Treścią powieści są tragiczne i groteskowe zarazem przeżycia młodego Polaka w niemieckim obozie dla internowanych Anglików i Francuzów w Konstancji nad Jeziorem Bodeńskim. Jego marzenia i refleksje wywodzące się z wzorców literackich oraz ich zderzenie z codziennością obozowego życia obnażają polską mitologię narodową. Poza warstwą znaczeniową powieść odkrywa dążenie autora do demaskacji wszelkiego rodzaju postaw schematycznych oraz do obrony autentyczności i wolności człowieka.

Powieść stała się podstawą filmu z 1985 roku w reżyserii Janusza Zaorskiego pod tym samym tytułem.

Autor w przedmowie do II wydania powieści w 1955 roku napisał:

Jak wielu debiutantów, uważałem tradycyjną, powszechnie przyjętą formę powieściową za niegodną, nie wystarczającą dla mych zamysłów. Szukałem czegoś niezwykłego i niecodziennego. Szukałem daremnie. Wreszcie niezwykłość i niecodzienność dopadły same moich zamysłów „w ramach” wszechświatowych zmagań. Obóz dla internowanych cudzoziemców w Konstancji nad Jeziorem Bodeńskim, w którym istotnie znalazłem się, a w którym nie było ani dobrze, ani zupełnie źle, ani za bardzo smutno, ani niespecjalnie wesoło, z którego wyrywał się człowiek do prawdziwego, pełnego mocy i czynów życia, nawet w marzeniach nie bardzo wiedząc, gdzie i jak go szukać, wydał mi się znakomitą (i wystarczająco na debiut oryginalną) formą dla treści mego powieściowego zamysłu. Zwracam jednak uwagę czytelników, że wszystko, co wewnętrznie i w pewnej mierze zewnętrznie dzieje się w „Jeziorze Bodeńskim”, mogłoby równie dobrze zdarzyć się przed wojną, na przykład na jakimś statku, w jakimś sanatorium albo nudnym pensjonacie. Nie zmieniłoby to sensu ani istotnej treści utworu[1].

A dalej pisze:

Powiadam, że chciałem w „Jeziorze Bodeńskim” odmalować psychologię pragnień, przeżyć i niemocy młodego człowieka określonego środowiska okresu przedwojennego. Zapewne, że w tym portrecie znalazłoby się coś niecoś i ze mnie samego. Ale ironiczne, satyryczne spojrzenie jest tylko krytyką. Nawet nie, jak sądzili niektórzy, samokrytyką. Nie utożsamiam się i błędem byłoby utożsamiać mnie osobiście z poglądami filozoficznymi, artystycznymi i światopoglądowymi mojego bohatera. Jeżeli nawet z niektórymi jego wypowiedziami gotów byłbym się tu i ówdzie zgodzić, jest to to samo, jak zgadzamy się tu i ówdzie z wypowiedziami osób, które w całości osądzamy krytycznie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie. Warszawa: Książka i Wiedza, s. 7-8, seria: Koliber. ISBN 83-05-11685-9.
  2. Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie. Warszawa: Książka i Wiedza, s. 9-10, seria: Koliber. ISBN 83-05-11685-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Skwarczyński: Stanisław Dygat. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976, seria: Portrety Współczesnych Pisarzy Polskich.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]