Jezioro Kętrzyńskie
widok na taflę jeziora od strony parku przy ul. A. Asnyka | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowości nadbrzeżne | |
Region | |
Wysokość lustra |
94 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
0,082 km² |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Położenie na mapie Kętrzyna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego | |
54°04′49″N 21°22′38″E/54,080278 21,377222 |
Jezioro Kętrzyńskie[1] (potocznie: Jezioro Miejskie, Jezioro Górne, Jeziorko; niem. Oberteich) – jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w Kętrzynie, o powierzchni 8,2 ha (0,5 km dł. x 0,3 km szer.)[2], w dorzeczu rzeki Guber.
Do jeziora wpływają wody z Rozlewiska Wopławki, a odpływają ciekiem do Gubra. W średniowieczu ciek ten płynął naturalną fosą po wschodniej stronie starego miasta i zamku krzyżackiego. W XIX w. ciek został obmurowany i zamieniony w podziemny kanał. (Najstarszy na Mazurach – z czasów krzyżackich tego typu kanał łączy jezioro Ołów z Jez. Ryńskim). Istnieją przesłanki, aby przypuszczać, że z ówczesnego podziemnego kanału istniało przejście do kętrzyńskich podziemi. W czasie prac konserwacyjnych prowadzonych na początku drugiej połowy XX w., w kanale znaleziono szkielety w mundurach SS. W jednym z opublikowanych opisów technicznych kanału zauważono, że "Cegły stropowe wiszą, jakby chciały zaraz opaść"[3]. W 1993 kanał uległ częściowemu zawaleniu, przez co miastu groziła powódź. Wybudowanie tamy ziemnej na cieku doprowadzającym wodę z Rozlewiska Wopławki zmniejszyło napływ wody wpływającej do jeziora i zneutralizowało zagrożenie powodzią. W 2005 podziemny kanał wodny w znacznej części zastąpiły rury o odpowiednich przekrojach.
Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]
W 1993 w jeziorze przeprowadzono próbny odłów ryb. W sieciach znalazły się wówczas: szczupaki, okonie, płotki, karasie, ukleje i karpie. W konsekwencji przeprowadzonych analiz liczbę gatunków ryb o uzupełniono o zakupione kroczki lina. W tym samym roku jezioro zostało zwapnowane w celu zmniejszenia kwasowości pH wody. Dzięki zabiegowi na brzegach jeziora pojawiły się trzciny. Obecnie jezioro jest naturalnym przedłużeniem niszy ekologicznej dla wielu gatunków ptaków z Rozlewiska Wopławki. Ptakom nie przeszkadza, że po jeziorze pływają rowery wodne.
Sąsiedztwo oraz zagospodarowanie terenu[edytuj | edytuj kod]
Tę sekcję należy dopracować |
Po południowej stronie jeziora biegnie ul. T. Kościuszki. Ulica ta charakteryzuje się starą zabudową kamieniczna, wśród której znajduje się m.in. budynek Urzędu Gminy Kętrzyn. Po stronie południowo-wschodniej jezioro sąsiaduje z ul. A. Asnyka. Po zachodniej stronie jeziora znajduje się park. Od północy, w bezpośrednim sąsiedztwie jeziora oraz Rozlewiska Wopławki zlokalizowano basen miejski, korty tenisowe oraz nieruchomości szpitala powiatowego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 136, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Marlena Skrobisz , Marcin Sidoruk , Wpływ sposobu zagospodarowania zlewni na stan jakości wód jezior, [w:] Kinga Kropiwiec, Mirosław Szala (red.), Wybrane zagadnienia z zakresu ochrony środowiska i energii odnawialnej, Lublin: Wydawnictwo Naukowe TYGIEL, 2016, s. 263-283 [dostęp 2018-01-23] .
- ↑ Gazeta Kętrzyńska, 9 marca 1996, 10.