Mukrz (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jezioro Mukrzańskie)
Mukrz
Muksz, Jezioro Mukrzańskie
Ilustracja
Widok od strony wsi Mukrz
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Mukrz, Cisiny

Region

Wysoczyzna Świecka

Wysokość lustra

103,3-103,4 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

43,3-43,5 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1,2 km
0,61 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


2,0-2,1 m
5,0-5,25 m

Objętość

907,6 tys. m³

Hydrologia
Klasa jakości wody

III[1] (w roku 2006)

Rzeki zasilające

Mukrz

Rzeki wypływające

Mukrz

Rodzaj jeziora

polodowcowe

Położenie na mapie gminy Cekcyn
Mapa konturowa gminy Cekcyn, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Mukrz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Mukrz”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Mukrz”
Położenie na mapie powiatu tucholskiego
Mapa konturowa powiatu tucholskiego, po prawej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Mukrz”
Ziemia53°31′15″N 18°07′25″E/53,520833 18,123611
Jezioro Mukrz

Mukrzjezioro w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Cekcyn, zlokalizowane w miejscowości Mukrz, w obrębie Borów Tucholskich, na terenie Wysoczyzny Świeckiej[1]. Północne i zachodnie brzegi jeziora stanowią granicę między gminą Cekcyn a gminą Lniano[2].

Opis jeziora[edytuj | edytuj kod]

Jezioro posiada bardzo rozwiniętą linię brzegową, szczególnie we wschodniej części akwenu, złożonej z trzech dużych bezimiennych zatok. Największa głębia znajduje się mniej więcej w środku zbiornika. Dno jest poważnie zamulone (miąższość mułu dochodzi do 4 m), choć zdarzają się fragmenty dna piaszczystego, a nawet skupiska (nagromadzenia) głazów wytopionych z lodowca (część wschodnia). Brzeg północny najbardziej urozmaicony. Wokół jeziora występują niewielkie klify. W pasie przybrzeżnym znajdują się torfowiska oraz obszary silnie podmokłe, zwłaszcza wiosenną porą. Znaleźć można wyrobiska po wyeksploatowanym torfie.

Jezioro Mukrz jest jeziorem zanikającym – szczątkiem dawnego wielkiego jeziora, na które składały się trzy obecne akweny (pozostałości) – oprócz Mukrza, także Jezioro Ostrowite i Jezioro Błądzimskie, zwane Świętym. Główny ciek zasilający i odwadniający jezioro to Mukrz. Jest to więc jezioro przepływowe. Okolica pokryta jest siecią rowów melioracyjnych, powodujących niekorzystny drenaż podłoża.

Najstarsze ślady osadnictwa ludzkiego znad jeziora sięgają końcówki mezolitu. Obecnie od strony wsi Mukrz akwen wykorzystywany jest rekreacyjnie, istnieje kilka pomostów wędkarskich. Po przeciwnej stronie, o brzeg jeziora opiera się granica rezerwatu Cisy Staropolskie, mającego ogromne znaczenie dla dziedzictwa przyrodniczego Polski. W zbiorniku żyją bobry.

Gruntowne badania zbiornika przeprowadzono pod kierownictwem Zygmunta Churskiego w sierpniu 1950.

Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 43,3 ha[1][3] do 43,5 ha[4].

Zwierciadło wody położone jest na wysokości 103,3 m n.p.m.[4] lub 103,4 m n.p.m.[3] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,1 m[3] lub 2,0 m[1] lub też 1,4 m[potrzebny przypis], natomiast głębokość maksymalna 5,0 m[1][3] lub 5,25 m[potrzebny przypis].

W oparciu o badania przeprowadzone w 2006 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[1] i III kategorii podatności na degradację[1].

Hydronimia[edytuj | edytuj kod]

Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Mukrz[5]. W różnych publikacjach jezioro to występuje pod nazwą Muksz[4] lub Jezioro Mukrzańskie[potrzebny przypis]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Opis jeziora na stronie Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Bydgoszczy. [dostęp 2010-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-28)].
  2. Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2010-12-29].
  3. a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 187. ISBN 83-232-1732-7.
  4. a b c Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 187. ISBN 83-232-1732-7.
  5. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 224, ISBN 83-239-9607-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]