Jezioro Rosnowskie Małe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Rosnowskie Małe
Ilustracja
Widok od południa
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Rosnówko

Region

Pojezierze Poznańskie

Wysokość lustra

78,5[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

9,8 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


2,5 m
4,88 m

Objętość

246 tys. m³

Hydrologia
Rodzaj jeziora

polodowcowe

Położenie na mapie gminy Komorniki
Mapa konturowa gminy Komorniki, na dole po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rosnowskie Małe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rosnowskie Małe”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rosnowskie Małe”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, na dole nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rosnowskie Małe”
Ziemia52°17′43″N 16°46′43″E/52,295278 16,778611

Jezioro Rosnowskie Małe – jezioro zlokalizowane w gminie Komorniki, na Pojezierzu Poznańskim, na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego. Powierzchnia jeziora wynosi 9,8 ha, a powierzchnia zlewni - 44 ha. Długość linii brzegowej to 2140 m. Akwen bezodpływowy.

Należy do najpłytszych i najmniejszych jezior Wielkopolskiego Parku Narodowego. Największa głębia zlokalizowana jest w części północnej. Brzegi są podmokłe i niskie, a nawet bagniste, w części zadrzewione. Na wodę nasuwają się zbiorowiska roślinne (wyróżniono tu siedem zespołów roślinności wodnej). Na dnie zalegają półpłynne osady, w tym nierozłożone szczątki roślin. Najważniejsze gatunki flory występujące w okolicy jeziora to: pałka wąskolistna, trzcina pospolita, zachylnik błotny, wierzba szara i olsza czarna[2]. Wbrew protestom przyrodników, w latach 70. XX wieku, na północnym brzegu akwenu powstało ogrodzone osiedle ogrodów działkowych[3].

W pobliżu północnego skraju przechodzi droga krajowa nr 5 i linia kolejowa nr 357 z Poznania do Wolsztyna. W pobliżu jeziora przebiega szlak turystyczny szlak turystyczny zielony zielony ze Szreniawy do Stęszewa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paweł Anders, Krzysztof Kasprzak, Beata Raszka, Wielkopolski Park Narodowy (Wielkopolska Biblioteka Krajoznawcza), wyd. WBP, Poznań, 1999, s.31, ISBN 83-85811-71-0
  2. Wizjer Turystyczny
  3. Paweł Anders, Krzysztof Kasprzak, Beata Raszka, Wielkopolski Park Narodowy, Wydawnictwo WBP, Poznań, 1999, s. 33, 91, ISBN 83-85811-71-0

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Siepak, Lubomira Burchardt, Mariusz Pełechaty, Artur Osowski, Badania hydrochemiczne na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, UAM, Poznań, 1999, ss.9,10,13 ISBN 83-908178-4-5
  • Powiat poznański - mapa turystyczna, Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-029-4