Joanna Tokarska-Bakir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joanna Sabina Tokarska-Bakir
Ilustracja
Data urodzenia

17 października 1958

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: etnologia, antropologia kultury, kulturoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

13 stycznia 1993[1] – nauki humanistyczne
Wydział Historyczny UW

Habilitacja

26 marca 2002[1] – literaturoznawstwo
Wydział Polonistyki UW

Profesura

23 grudnia 2010[1]

Polska Akademia Nauk
Status

członek korespondent

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Instytut Slawistyki PAN

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Joanna Sabina Tokarska-Bakir (ur. 17 października 1958[2]) – polska antropolożka kultury, profesor nauk humanistycznych, pracownik naukowy Instytutu Slawistyki PAN. Zajmuje się m.in. antropologią religii, kultami ludowymi, pielgrzymkami, kulturą ponowoczesną, tybetologią, polską religijnością ludową, stosunkiem Polaków do Żydów oraz Zagładą Żydów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pracę magisterską pod tytułem Nauki Don Juana w świetle tybetańskiego buddyzmu – propozycja interpretacji obroniła w 1983 r.[3] Rozprawę doktorską pt. Wyzwolenie przez zmysły. Tybetańskie koncepcje soteriologiczne w świetle hermeneutyki Hansa-Georga Gadamera przygotowała pod kierunkiem prof. Anny Zadrożyńskiej-Barącz i obroniła w 1993 r. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w 2001 r. na podstawie pracy pt. Obraz osobliwy. Hermeneutyczna lektura źródeł etnograficznych. W 2011 r. otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych[1].

Kierowniczka Archiwum Etnograficznego przy ISNS UW i IS PAN[4]. Członkini PEN Club-Polska. Od 2010 jurorka Nagrody Literackiej „Nike”.

Pomysłodawczyni i od 2006 r. autorka wstępów do Serii Antropologicznej PIW.

Laureatka nagrody Res Publiki Nowej za najlepszy esej roku 2001, Nagrody im. Poli Nireńskiej i Jana Karskiego za rok 2007 i Nagrody im. Ks. Stanisława Musiała 2010.

Stypendystka m.in. Fundacja Alexandra von Humboldta[5], Institute for Advanced Study[6] i Imre Kertész Kolleg Jena[7].

W roku 2019 za książkę „Pod klątwą. Społeczny portret pogromu kieleckiego” otrzymała Nagrodę im. Jana Długosza i Yad Vashem International Book Prize[8].

W 2020 została członkiem korespondentem PAN[2]. W 2014 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi[9].

Jest profesorem w Instytucie Slawistyki PAN i kieruje w nim Zakładem Badań Narodowościowych[10]. W kadencji 2023–2026 została wybrana na Przewodniczącą Rady Naukowej tego instytutu[11]. Była też profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz profesorem Collegium Civitas, gdzie kierowała Katedrą Antropologii Kulturowej[1].

Jest członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN i Komitetu Nauk Etnologicznych PAN[1][12].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Wyzwolenie przez zmysły. Tybetańskie koncepcje soteriologiczne, Wrocław, 1997
  • Obraz osobliwy. Hermeneutyczna lektura źródeł etnograficznych, Kraków, 2000
  • Rzeczy mgliste, Wydawnictwo Pogranicze, Sejny 2004, ISBN 83-86872-60-8
  • Legendy o krwi. Antropologia przesądu, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2008, seria Z wagą, ISBN 978-83-7414-0225
  • Okrzyki pogromowe. Szkice z antropologii historycznej Polski lat 1939–1946, Wołowiec 2012, ISBN 978-83-7536-451-4
  • Pod klątwą. Społeczny portret pogromu kieleckiego, Warszawa 2018, ISBN 978-83-7554-936-2
  • Bracia miesiące. Studia z antropologii historycznej Polski 1939–1945, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, 2022, ISBN 978-83-66448-98-8.
  • Jewish Fugitives in the Polish Countryside, 1939-1945. Beyond the German Holocaust Project, Peter Lang, Berlin 2022, ISBN 978-3-631-84927-9.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Prof. dr hab. czł. koresp. PAN Joanna Sabina Tokarska-Bakir, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-08-09].[martwy link]
  2. ↑ a b  Tokarska-Bakir, Joanna [online], PAN [dostęp 2023-08-09].
  3. ↑ Joanna Tokarska, Zofia Sokolewicz, Nauki Don Juana w świetle tybetańskiego buddyzmu – propozycja interpretacji, Praca magisterska, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW, 1983 [dostęp 2023-08-09].
  4. ↑ Patrycja Dołowy, Anna Tatiana Zawadzka, Leaving Tracks Uncovered. Interview with Joanna Tokarska-Bakir and Anna Zawadzka, „Academia”, 2 (22), 2009, s. 42–45 [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  5. ↑ Humboldtczycy profesorami [online], Societas Humboldtiana Polonorum, 31 stycznia 2011 [dostęp 2023-08-09].
  6. ↑ Joanna Tokarska-Bakir [online], Institute for Advanced Study, 9 grudnia 2019 [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  7. ↑ Professor Joanna Tokarska-Bakir [online], Imre Kertész Kolleg Jena [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  8. ↑ International Book Prize Winners 2019, „Yad Vashem Magazine”, 91, Yad Vashem, s. 21 [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  9. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 917).
  10. ↑ Zakłady [online], IS PAN [dostęp 2023-08-09].
  11. ↑ Rada Naukowa [online], IS PAN [dostęp 2023-08-09].
  12. ↑ Prof. dr hab. Joanna Tokarska-Bakir [online], IS PAN [dostęp 2023-08-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joanna_Tokarska-Bakir&oldid=71311361”