Jod-Basedow
Jod-Basedow (zespół jod-Basedow, nadczynność tarczycy indukowana jodem, ang. Jod-Basedow effect) – powikłanie po jatrogennej, nadmiernej ekspozycji na związki jodu. W części przypadków rozwija się na tle predyspozycji do choroby Gravesa-Basedowa, stąd nazwa. Częściej na jod-Basedowa zapadają osoby leczone z powodu wola guzkowego lub pojedynczego guzka autonomicznego tarczycy. Jest też rzadkim powikłaniem po zawierających jod środkach kontrastowych, stosowanych np. podczas koronarografii[1]. Termin wprowadził Kocher w 1910 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005 s. 1061 ISBN 83-7430-031-0.
- ↑ Kocher Th. Über Jodbasedow. Arch Klin Chir 92, ss. 1166-1193, 1910
