Johan Joachim Agrell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johan Joachim Agrell
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1701
Löth

Pochodzenie

szwedzkie

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1765
Norymberga

Instrumenty

klawesyn, skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

Johan Joachim Agrell (ur. 1 lutego 1701 w Löth, zm. 19 stycznia 1765 w Norymberdze) – kompozytor szwedzki epoki późnego baroku.

Jego ojciec był księdzem[1]. Chodził do szkoły w Linköping[1]. Komponował na klawesyn i skrzypce. Studiował na uniwersytecie w Uppsali w latach 1721–1723, gdzie zgromadził muzyków uniwersyteckich w orkiestrę[1]. Książę Maksymilian heski (Hesja-Kassel) miał usłyszeć jego grę w 1723 roku i zaprosił go do Kassel (Niemcy). Agrell pracował w Kassel do roku 1734, gdy kapelmistrzem (kapellmeister) został tam Włoch Chelleri (1737–1742), gdy Wilhelm VIII zastąpił Maksymiliana. W tym okresie Agrell wizytował Anglię, Niemcy i Włochy.

Problemy finansowe skłoniły Agrella do ubiegania się o zostanie kapelmistrzem w Norymberdze[1]. Został nim w roku 1746 i odtąd kierował właściwie całym życiem muzycznym miasta. Dyrygował też orkiestrą w kościołach min. we Frauenkirche. We wrześniu poślubił śpiewaczkę Margarethę Förtsch, córkę miejscowego organisty.

Z okresu młodości Agrella znamy tylko jednego poloneza współtworzącego kolekcję wydrukowaną w 1746 r. Książę Adolf Fredrik de Holstein-Gottorp otrzymał w 1748 roku od Agrella Sei Sonate per Cembalo Solo (1748).

Większość znanych kompozycji Agrella wiąże się z jego niemiecką działalnością. Agrell komponował koncerty, sonaty i kantaty.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Johan Joachim Agrell. davinci-edition.com. [dostęp 2017-09-21]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 1: AB część biograficzna. Kraków: PWM, 1979, s. 17. ISBN 83-224-0113-2. (pol.).
  • The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. A. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]