John o’ Groats
58°38′00″N 3°07′00″W/58,633333 -3,116667 John o’ Groats – przylądek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Council area | |
| Wysokość |
0 – 2 m n.p.m. |
| Populacja (2002) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
01955 |
| Kod pocztowy |
KW1 |
Położenie na mapie Highland  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Szkocji  | |
| 58°38′00″N 3°07′00″W/58,633333 -3,116667
| |
| Strona internetowa | |
John o’ Groats (gael. Taigh Iain Ghròt) – wioska w północnej Szkocji, najbardziej na północ wysunięta osada wyspy Wielka Brytania. W 2002 zamieszkana przez 300 osób. Stąd zaczyna się najdłuższa trasa lądowa wyspy – drugim skrajnym końcem jest Land’s End w Kornwalii.
Angielskie wyrażenie from Land’s End to John o’ Groats oznacza „jak wyspa długa i szeroka”, polski odpowiednik to od Helu do Tatr[1].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi pochodzi od nazwiska Jana de Groota, Holendra, który w roku 1496 uzyskał zezwolenie od króla Jakuba IV na prowadzenie przeprawy promowej z Orkadów na ląd stały[2].
Wieś[edytuj | edytuj kod]
Populacja wsi wynosi 300 mieszkańców[3]. Zabudowa rozproszona, choć we wsi istnieje centrum, w którym znajduje się ośrodek sportowy i sklep. Popularność miejscowości datuje się od r. 1874, kiedy to dociągnięto linię kolejową do oddalonego o 26 km miasta Wick[3]. We wsi znajduje się przystań promów pasażerskich na Orkady oraz The Inn at John O’Groats przy znaku oznaczającym koniec Wielkiej Brytanii (patrz zdjęcie)[4][5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ John o’Groats, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2009-11-23] (ang.).
- ↑ About John o'Groats. [dostęp 2009-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 maja 2009)]. (ang.).
- ↑ a b A guide to John O Groats. [dostęp 2009-11-27]. (ang.).
- ↑ Luxury at The End Of The Road john o'groats. [dostęp 2020-05-19]. (ang.).
- ↑ John o' Groats Undiscovered Scotland: The Ultimate Online Guide. [dostęp 2020-05-19]. (ang.).