Jonasz Mandżurski

Święty
Jonasz Mandżurski

święty biskup (swiatitiel)
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1888 okolice Kozielska
Data i miejsce śmierci	1925 Manzhouli
Czczony przez	Rosyjski Kościół Prawosławny
Kanonizacja	13 września 1996 przez Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	wrzesień 1922
Konsekrator	Innocenty (Figurowski)
Współkonsekratorzy	Melecjusz (Zaborowski), Szymon (Winogradow)

Sw. Jonasz

Jonasz Mandżurski, imię świeckie Władimir Pokrowski (ur. 5 kwietnia^?/17 kwietnia 1888 w okolicach Kozielska, zm. 7 października 1925 w Manzhouli) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. W wieku dziewięciu lat stracił ojca, a przed osiągnięciem pełnoletniości także matkę. Wychowywał go diakon miejscowej cerkwi. Ukończył seminarium duchowne w Kałudze, a w 1909 rozpoczął studia w akademii duchownej w Kazaniu. Będąc na trzecim roku, złożył śluby zakonne w Pustelni Optyńskiej, przyjmując imię Jonasz. Następnie przyjął święcenia kapłańskie. Był uczniem duchownym kanonizowanych później starców optyńskich: Anatola i Józefa. W 1914 ukończył studia teologiczne i otrzymał stanowisko wykładowcy Pisma Świętego na uczelni. Postanowił jednak zrezygnować z niego, by móc udać się na front jako kapelan.

W 1918, po krótkim pobycie w Kazaniu, znalazł się w Permie, gdzie został pobity i aresztowany przez bolszewików. Jego proces miał odbyć się w Tiumeni, jednak w czasie transportu do tego miasta kapłan został odbity przez oddział Białych. Przeniósł się do Omska, gdzie otrzymał godność ihumena i stanowisko naczelnego kapelana Sił Zbrojnych Południa Rosji. Po klęsce armii gen. Denikina zdołał uciec przez Turkiestan do Szanghaju. W Chinach skontaktował się z rosyjską misją prawosławną, której zwierzchnik biskup Innocenty (Figurowski) podniósł go do godności archimandryty. We wrześniu 1922 decyzją Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji wyznaczony na biskupa Tiencinu, wikariusza eparchii pekińskiej, z katedrą św. Innocentego w Manzhouli. W mieście tym biskup znalazł się 19 października tego samego roku.

W mieście zorganizował przytułek dla sierot, w którego organizację osobiście się zaangażował, jak również stołówkę dla ubogich, bibliotekę, aptekę i przychodnię lekarską. Był charyzmatycznym kaznodzieją, prowadził otwarte spotkania teologiczne i filozoficzne. Wierni przypisywali mu dar cudownego leczenia dzieci, jakie pozostawały pod jego opieką. W 1925 nieoczekiwanie zachorował na anginę. Zmarł wskutek komplikacji, w tym zakażenia krwi. W jego pogrzebie uczestniczyło osiem tysięcy osób.

Kanonizowany w 1996 przez Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji. Jego kanonizację rozważa również Rosyjski Kościół Prawosławny.

Bibliografia

• Life of St. Jonah of Hancow. saintjonah.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)].
• BISHOP JONAH OF MANZHOULI