José Mendes Cabeçadas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Mendes Cabeçadas Junior
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1883
Loulé

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1965
Lizbona

9. Prezydent Portugalii
Okres

od 31 maja 1926
do 19 czerwca 1926

Poprzednik

Bernardino Machado

Następca

Manuel Gomes da Costa

Premier Portugalii
Okres

od 31 maja 1926
do 19 czerwca 1926

Poprzednik

António Maria da Silva

Następca

Manuel Gomes da Costa

podpis
Odznaczenia
Wstęga Trzech Orderów (Portugalia) Wielki Łańcuch Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Avis (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Wielki Łańcuch Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Oficer Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Komandor Orderu Avis (Portugalia)

José Mendes Cabeçadas Júnior, znany też jako Mendes Cabeçadas (ur. 19 sierpnia 1883 w Loulé, zm. 11 czerwca 1965 w Lizbonie) – admirał, prezydent i premier Portugalii. Sprawował urząd jako dziewiąty prezydent Portugalii (a pierwszy Drugiej Republiki Portugalskiej) i jednocześnie premier tego kraju pomiędzy 31 maja i 19 czerwca 1926 r. Z przekonania republikanin, brał udział zarówno w utworzeniu Pierwszej Republiki Portugalskiej w 1910 r., jak i jej zlikwidowaniu po przewrocie z 28 maja 1926 r.

Studiował na Politechnice Lizbońskiej i w Szkole Morskiej, kończąc je w 1902 r. Wracając z Mozambiku na pokładzie krążownika Adamastor, znalazł się w gronie inicjatorów buntu, jaki miał miejsce podczas rewolucji republikańskiej 1910 r.[1]. Powstałe rządy republiki rozczarowały go jednak i w 1926 r. stanął na czele lizbońskich sił wkrótce po tym, jak Gomes da Costa zapoczątkował w Bradze zamach stanu.

Prezydent Bernardino Machado 31 maja powierzył mu funkcję premiera, a następnie złożył swój urząd. Mendes Cabeçadas uważał, że możliwe jest ograniczenie władzy dotychczas rządzącej Partii Demokratycznej przy zachowaniu dotychczasowego porządku konstytucyjnego, co zostało źle przyjęte przez pozostałych rewolucjonistów z Gomesem da Costą i Óscarem Carmoną na czele. Mendes Cabeçadas został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska 19 czerwca 1926 r., zrzekając się urzędów na rzecz Gomesa da Costy. W latach 1926–1930 (do czasów rządów Unii Narodowej) był równocześnie ministrem wielu urzędów m.in. sprawiedliwości, obrony, marynarki, rolnictwa, kolonii i spraw zagranicznych.

W czasie rządów autorytarnego reżimu Nowego Państwa (port. Estado Novo) António de Oliveira Salazara uczestniczył w działaniach opozycji, podpisał także wiele listów protestacyjnych i manifestów przeciwko dyktaturze. W 1947 r. uwięziono go pod zarzutem spisku przeciw rządowi[2].

Był żonaty z Marią das Dores Formosinho Vieira, z którą miał cztery córki.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Quem é Alguém (Who's Who in Portugal). Lizbona: Portugália Editora, 1947, s. 152.
  2. Michał Czajka: Słownik biograficzny XX wieku. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2004, s. 144. ISBN 83-214-1321-8.
  3. a b c d e As Ordens Honoríficas Portuguesas. [w:] Portugal Protocolo [on-line]. portugalprotocolo.com. [dostęp 2014-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  4. a b Cidadãos nacionais agraciados com Ordens portuguesas. [w:] Wyszukiwarka odznaczonych portugalskimi odznaczeniami [on-line]. presidencia.pt. [dostęp 2014-10-03]. (port.).