José Peseiro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Peseiro
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Vítor dos Santos Peseiro

Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1960
Coruche

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1977–1979 Coruchense
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1980 Cartaxo
1980–1982 Coruchense
1982–1983 Oriental
1983–1984 Amora FC
1984–1987 Oriental
1987–1988 Samora Correia
1988–1989 Torreense
1989–1991 União Santarém
1991–1992 Alcanenense
1992–1994 União Santarém
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1994 União Santarém
1994–1996 União Montemor
1996–1999 Oriental
1999–2003 CD Nacional
2003–2004 Real Madryt (asystent)
2004–2005 Sporting CP
2006–2007 Al-Hilal
2007–2008 Panathinaikos AO
2008–2009 Rapid Bukareszt
2009–2011 Arabia Saudyjska
2012–2013 SC Braga
2013–2015 Al-Wahda
2015–2016 Al-Ahly
2016 FC Porto
2016 SC Braga
2017 Nadi asz-Szarika
2018 Vitória SC
2018 Sporting CP
2020–2021 Wenezuela
2022–2024 Nigeria
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

José Vítor dos Santos Peseiro (ur. 4 kwietnia 1960 w Coruche) – portugalski trener i piłkarz. Od 2022 r. do 2024 był selekcjonerem Nigerii[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nigdy nie grał zawodowo w piłkę nożną. Na początku lat 90. rozpoczął pracę szkoleniową w klubach z niższych lig. W 1999 roku został trenerem trzecioligowego CD Nacional, z którym jeszcze w tym samym sezonie awansował do drugiej ligi, a dwa lata później – do ekstraklasy. Młodego, ambitnego szkoleniowca dostrzegł Carlos Queiróz, który zaproponował mu stanowisko asystenta w Realu Madryt. Jednak portugalski duet pracował w stolicy Hiszpanii tylko rok; po słabym sezonie, zakończonym na trzecim miejscu w Primera División Queiroz został zdymisjonowany. Peseiro złożył wymówienie i powrócił do Portugalii, gdzie otrzymał propozycję prowadzenia Sportingu.

Drużyna, w której grali m.in. reprezentanci Portugalii Ricardo, Beto i Ricardo Sá Pinto oraz młodzi, zaczynający kariery João Moutinho i Hugo Viana, po wyeliminowaniu Feyenoordu, Middlesbrough, Newcastle United oraz AZ Alkmaar dotarła do finału Pucharu UEFA, w którym następnie uległa 1:3 CSKA Moskwa. Podopieczni Peseiro w lidze zajęli trzecie miejsce. Jednak słaby początek następnego sezonu (porażka w eliminacjach do Ligi Mistrzów z Udinese Calcio, odpadnięcie z Pucharu UEFA po przegranej z Halmstads BK) oraz konflikt z kilkoma zawodnikami (m.in. z Fábiem Rochembackiem, który publicznie zarzucił trenerowi brak kompetencji) sprawiły, że w październiku 2005 roku szkoleniowiec złożył dymisję.

Pozostawał bez pracy ponad półtora roku. Na początku czerwca 2007 roku został opiekunem piłkarzy Panathinaikosu Ateny. Po zakończeniu sezonu 2007-2008, w którym jego podopieczni zajęli dopiero trzecie miejsce w lidze, złożył wymówienie.

Od czerwca 2008 do stycznia 2009 był trenerem Rapidu Bukareszt. Został zwolniony już w październiku 2008 roku, zaraz po tym, jak Rapid przegrał dwumecz z VfL Wolfsburg i odpadł z rozgrywek Pucharu UEFA. Jednak kilka dni później został ponownie zatrudniony na tym samym stanowisku. Ostatecznie wyjechał z Rumunii na początku 2009 roku, kiedy otrzymał korzystniejszą finansowo ofertę pracy w Arabii Saudyjskiej. Stanowisko trenera reprezentacji Arabii Saudyjskiej piastował do 9 stycznia 2011 roku[2].

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]