Joseph von Beck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Joseph von Beck (ur. 1815, zm. 1887) – austriacki prawnik, nauczyciel, historyk anabaptyzmu, sędzia austriackiego sądu najwyższego.

Urodził się na Morawach w średniozamożnej rodzinie. Po ukończeniu studiów prawniczych nauczał prawo jako nauczyciel i pracował w sądownictwie. Karierę zakończył jako sędzia sądu najwyższego, a tytuł szlachecki od cesarza Franciszka Józefa otrzymał na dwa dni przed swoją śmiercią.

Oprócz zajęć sądowych interesował się historią. Pracując w Bratysławie prowadził kwerendę archiwalną na temat huterytów, w wyniku której zgromadził znaczą ilość unikatowych materiałów na temat tej społeczności i zasłużył się wydaniem materiałów źródłowych o ich dziejach w Europie. Archiwalna działalność Becka okazała się nieoceniona dla historyków reformacji, a po śmierci jego zbiory zostały wykorzystane przez Johanna Losertha[1].

Na ziemiach polskich znany był jego podręcznik „Logiki” w przeróbce Wasyla Ilnickiego – ukraińskiego dyrektora gimnazjum akademickiego we Lwowie i prezesa Ruskiego Towarzystwa Pedagogicznego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]