José Luis Viejo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Luis Viejo
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1949
Yunquera de Henares

Data i miejsce śmierci

16 listopada 2014
Azuqueca de Henares

Wzrost

165 cm

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1971–74 La Casera - Peña Bahamontes
1975–76 Super Ser
1977–78 KAS - Campagnolo
1979–81 Teka
1982 Zor -Helios
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Mistrzostwa świata
brąz Mendrisio 1971 Start wspólny (A)

José Luis Viejo Gómez (ur. 2 listopada 1949 w Yunquera de Henares, zm. 16 listopada 2014 w Azuqueca de Henares)[1]hiszpański kolarz szosowy, brązowy medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Największy sukces w karierze José Luis Viejo osiągnął w 1971 roku, kiedy zdobył brązowy medal w wyścigu ze startu wspólnego podczas mistrzostw świata w Mendrisio. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Francuz Régis Ovion oraz Belg Freddy Maertens. Był to jedyny medal wywalczony przez Viejo na międzynarodowej imprezie tej rangi. Ponadto wygrał między innymi Vuelta a Navarra w 1971 roku, Tour de Pologne w 1972 roku, Trofeo Masferrer w 1977 roku oraz Clásica de Sabiñánigo w 1980 roku. Pięciokrotnie startował w Vuelta a España, najlepszy wynik osiągając w 1977 roku, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Dwukrotnie startował w Tour de France, najlepszy wynik osiągając w 1975 roku, kiedy zajął 25. miejsce w klasyfikacji generalnej. Rok wcześniej wygrał jeden etap w TdF, ale ostatecznie zajął 31. miejsce. W 1977 roku wystartował także w Giro d’Italia, zajmując trzynaste miejsce. W 1972 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium, zajmując 37. pozycję w wyścigu ze startu wspólnego i dwunastą w drużynowej jeździe na czas. Zdobył także brązowy medal mistrzostw kraju w wyścigu ze startu wspólnego w 1976 roku. Jako profesjonalista startował w latach 1973–1982.

Najważniejsze zwycięstwa[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alasdair Fotheringham, Jose Luis Viejo: Cyclist the highlight of whose career was winning a stage of the Tour de France by a record-breaking margin [online], independent.co.uk, 18 listopada 2014 [dostęp 2014-11-19] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]