Juan Sebastián Verón

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Juan Sebastian Veron)
Juan Sebastián Verón
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1975
La Plata

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1995 Estudiantes La Plata 60 (7)
1996 Boca Juniors 17 (4)
1996–1998 UC Sampdoria 61 (6)
1998–1999 Parma 26 (1)
1999–2001 SS Lazio 53 (11)
2001–2003 Manchester United 51 (8)
2003–2006 Chelsea 7 (1)
2004–2006 Inter Mediolan (wyp.) 49 (3)
2006–2012 Estudiantes La Plata 136 (20)
2013–2014 Estudiantes La Plata 22 (0)
2017 Estudiantes La Plata 6 (0)
W sumie: 488 (61)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991  Argentyna U-17 10 (1)
1996  Argentyna U-23 5 (0)
1996–2010  Argentyna 72 (9)
W sumie: 87 (10)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Wenezuela 2007

Juan Sebastián Verón (ur. 9 marca 1975 w La Plata) – argentyński piłkarz. Podczas kariery zawodniczej występował na pozycji pomocnika.

Jego ojcem jest Juan Ramón – również zawodowy piłkarz.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Juan Sebastian Verón karierę rozpoczął w 1993 roku w tym samym klubie w którym grał niegdyś jego ojciec. – Estudiantes de La Plata. Jego dobra gra, połączona z finansowymi problemami klub przyczyniła się do transferu do krajowego giganta Boca Juniors. W stołecznej drużynie nie zagrzał długo miejsca, po rozegraniu zaledwie 17 spotkań, przeniósł się na Półwysep Apeniński do Sampdorii, gdzie po raz pierwszy spotkał się z trenerem Svenem-Göranem Erikssonem. W klubie z Geuni spędził całe dwa lata, a po udanym dla siebie mundialu we Francji został sprzedany do Parmy za 15 milionów funtów. Z Gialloblu zdobył Puchar Włoch i Puchar UEFA, mimo że spędził tam tylko sezon. W 1999 został sprowadzony do S.S. Lazio, za kwotę 17,50 mln euro, tam spotkał się ze znanym mu już trenerem Eriksson. W swoim pierwszym sezonie w Biancocelesti zdobył z klubem Superpuchar Europy oraz wywalczone w ostatniej kolejce Scudetto.

W 2001 roku opuścił Włochy i przeniósł się do Manchesteru United za 28 milionów funtów, zostając najdrożej zakupionym piłkarzem przez Brytyjski klub. Jego gra, pomimo obiecujących początków (nagroda dla najlepszego piłkarza Premier League we wrześniu) i ogromnego zaufania ze strony sir Alexa Fergusona nie zbliżyła się do poziomowy jaki prezentował wcześniej we Włoszech. W 2003 roku opuścił Old Trafford i został zawodnikiem rosnącej w siłę Chelsea F.C., lecz i tam jego gra potwierdzała, że angielski styl gry zdecydowanie mu nie leży. Po roku powrócił do Serie A. Został wypożyczony, a następnie sprzedany do Interu Mediolan, z którym zdobył Puchar Włoch.

W 2006 roku wrócił do Argentyny, do swojego rodzimego klubu – Estudiantes de La Plata. Powrót do Argentyny był renesansem formy Verona. Estudiantes zdobyło pierwszą tytuł od 23 lat, Aperaturę, pokonując w dwumeczu Boca Juniors. W 2009 miał osiągnął z klubem swój największy sukces, sensacyjnie wygrywając rozgrywki Copa Libertadores, pokonując w finałowym dwumeczu Cruzeiro EC (2-1). W 2012 roku postanowił zakończyć karierę. Po roku powrócił do gry w piłkę. Ostateczną decyzję o końcu kariery podjął w 2014 roku.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jego debiut w reprezentacji Argentyny przypadł na mecz z Polską U23. Spotkanie zostało rozegrane w San Miguel de Tucuman i zakończyło się wygraną gospodarzy (2-0).

W 1998 roku został powołany przez Daniela Passarelle na Mistrzostwach Świata we Francji. Albicelestes przegrali w ćwierćfinale z Holendrami (2-1). W spotkaniu tym Verón zaliczył asystę przy golu Claudio Lopeza, popisując się efektownym prostopadłym podaniem między linią obrony. Cztery lata później wystąpił na Mundialu w Korei i Japonii jako kapitan reprezentacji, lecz turniej zakończył się klęską Argentyńczyków, którzy nie wyszli nawet z grupy. Krytyka kibiców skupiła się na osobie Verona, według których, słaba gra piłkarza była powodem porażki z Anglikami.

Verón został wykreślony ze składu kadry na Mistrzostwa Świata 2006, ale kilka miesięcy później, nowy trener reprezentacji – Alfio Basile, przywrócił go do kadry. Wtedy też zdobył z drużyną narodową swój pierwszy medal zajmując drugie miejsce na Copa America 2007. Przejęcie funkcji trenera reprezentacji przez Diego Armando Maradonę, nie zmieniło pozycji Verona, który umieścił go w kadrze Albicelestes na Mistrzostwa Świata 2010. Na turnieju rozegrał trzy spotkania, a Argentyńczycy odpadli po ćwierćfinałowej porażce z Niemcami (0-4).

26 sierpnia 2010 Juan Sebastian Verón oficjalnie zakończył swoją karierę reprezentacyjną[1].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Estudiantes

Parma

SS Lazio

Manchester United

Inter Mediolan

Indywidualne

  • FIFA 100
  • Piłkarz roku Argentyny: 2006, 2009[2]
  • Drużyna roku Południowej Ameryki: 2006, 2008, 2009, 2010
  • Najlepszy piłkarz Południowej Ameryki: 2008, 2009

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. John Tilghman, Legend Juan Sebastián Verón Retires From Argentina [online], Bleacher Report [dostęp 2021-03-20] (ang.).
  2. A Verón le preocupa la Selección [online] [dostęp 2015-04-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]